Salamlaş, sonra get. Bax, amma heç ne deme ha, Sevinc!
-Narahat olma! Size uğurlar, qızlar!
-Sağol.
-Sağol,sene de.
Diger Sevinc getdi. Ayan üzünü sinif yoldaşı Sevince tutdu:
-Sevinc, daha bizim qaçmağımızın menası yoxdur. Oğlanlar bizi gördüler.
-He, daha neyleyek? Qoy gelsinler.
-Sevinc, mene deyeceksen ne olub?
-Qulaq as, Ayan! Onlar eslinde bizi görübler. Çünki, Yusif bilirdi ki, men seher Hafize müellimenin yanına hazırlığa getmişem. Onlar qesden o blokdan çıxdılar.-Sevinc ah çekdi.-Yusif yene de sözünün üstünde durmadı.
-İndi kime vurulub?
-De, bu Sevince.
-A?! Sen Yusife bax e.
-Yaxşı, yaxşı, çatırlar bize. Sakit!
-Yaxşı.
Eliyle Yusif qızlara yaxınlaşdılar. Yusif heç ne olmamış kimi dostuna baxıb:
-Bıy dost? Sen burada neyleyirsen?-deye soruşdu.
-Hazırlıqdan gelirem. Bes sen neyleyirsen?-onun bu sualını Sevinc kinaye ile cavablandırdı.
-He, men de hazırlıq üçün danışmağa getmişdim. Bir dene Coğrafiya müellimesi var, onun yanına.
-He, lap yaxşı.
Sevinle Yusif söhbet eleyen ara Eli Ayana yaxınlaşdı.
-Salam, necesen?
-Salam Eli. Yaxşıyam, sen necesen?
-Yaxşıyam. Hazırlıq nece gedir?
-Pis deyil. Hele bu gün başlayıb.
-Xeyirli olsun. İnşallah istediyin senetin sahibi olarsan.
-Sağol. Sen ne olacaqsan? Ne fikirleşirsen?
Eli meyus halda ağzını büzüb köks ötürdü.
-Yox, menden adam olmaz. Qandığım qrafa yoxdur. Yeqin fehle zad olaram.
-Niye bele danışırsan? Fehlenin neyi pisdir? Bir de ki, mence sen istesen, sende alınar. Çox gözel şeirler yazırsan.
-Ayan, şeirle pul qazanmaq olur? Şer qarın doyurmur, üreyi boşaldır sadece. Sözle deye bilmediklerini çatdırır... “ona”-Eli özünden ixtiyarsız bu sözleri Ayanın gözlerine baxaraq dedi.
-Kime çatdırır?
-Men yazıram, o çatdığı yeri bilir.
-Maraqlı yanaşman var şere. Görürsen, sende alınar.
Eli gülümsedi:
-Sağol, adam yerine qoyursan.
-O ne sözdür Eli? İnsanları oxumaqlarına, ya geyimlerine göre adam yerine qoyanlar özleri adam deyiller mence. Esas odur ki, senin daxili alemin zengin

<< 1 ... 31 32 [33] 34 35 ... 382 >>