hediyyesi. Bunu en gözel sözlerle ifade etmek olardı, amma seven insan üçün sevdiyini görmek sözlerle ifade olunmayan bir hisdir. Elinin el-ayağı, dil-dodağı bir-birine dolaşmışdı:
-Sssa...sabaahın xsyir, Ayan.
-A, sabahın xeyir, Eli.-Ayana da nese olmuşdu.
-Necesen, tetilin nece keçdi?
-Yaxşıyan. Tetilim de pis deyildi. Sende?
-“Berbad, sıxıcı, uzun, sensiz nece olacaq?”-Mende de pis deyildi. Xatire müellime hanı? Hemişe bir yerde gelirdiniz axı.
-Birinci saat dersi yoxdur, ikinciye gelecek.
-He. O oğlan yene de onu narahat eleyir?
-Demek olar ki. Özüne demek istemirem, amma ona göre çox narahatam.
-Ehtiyatlı olun. Bax, sen Keremden qorxurdun, daha beteri çıxdı.
-Hmm. Senin hazırlıqların nece gedir? İngilis dili ile aranı düzeltmisen?
-Yox hele. Yaman nazlıdır, üz vermir.-deye Eli güle-güle, gözucu Ayana baxdı.
-Sen de el çekme, mübarize apar. Unutma, heç bir zehmet behresiz qalmır.
-Her kesin senin kimi bir sinif yoldaşı olsa, mence, ölkede savadsız qalmaz. Amma ne edek ki, hamı menim kimi şanslı ola bilmir.
Eli bu sözleri o qeder semimi ve içden dedi ki, Ayan bunun qarşısında ne edeceyini, ne deyeceyini bilmedi. Onlar belece yola davam elediler.
Ülviyye müellime elinde qelem bir jurnala, bir de sinfe baxdı. Başını bulayaraq:
-Eh,-dedi,-bezileri üçün bayram hele qurtarmayıb.
-Deliye her gün bayramdır.-Mehdi yene de öz adetinden qalmadı.
-Bunu sabah gelmeyenlerin yanında da deyersen,-Eli çepeki onu süzüb kinaye ile,-onda görersen bayramı.-dedi.
Ters-ters Mehdiye baxan Ülviye müellime sonra üzünü sinfe tutdu:
-Deyin görüm, bayramınız nece keçdi? İstirahet eleye bildiniz?
-Ne bayramı, müellime? Men bütün tetili mağazada oturmalı oldum.
-Pisdir, ay Kerem? İnsanlarla ünsiyyetde olmusan da.
-He, müellime, nisye yazdıranlarla.-deye Kerem kinaye ile dedi.-Ele bil hamısı sözleşmişdi. Gelen-geden nisye yazdırırdı.
-E, seni boş yere oturdublar orada?-deye Mehdi arxaya döndü.-“Borcların ödenmesi”, “Nisyelere son!” kimi kampaniyalar fikirleşerdin

<< 1 ... 323 324 [325] 326 327 ... 382 >>