ki, Xatire müellime onlara teref gelen Ülvini görüb üzünü turşutdu.
-Uff, yene de?
Xeyal müellim de keçen defe Ülvini görmüşdü deye tanıdı. Esebleşse de biruze vermek istemedi. Xatire müellime yolunu deyişmek istedi. Lakin Ülvi ayağını onu sesleyib çeke-çeke ona özünü ona çatdırmağa çalışdı:
-Xatire, gözle.
-Nedir axı?-Xatire müellime bezgin halda geri dönüb ona baxdı.-Ne isteyirsen menden?
-Ne istediyimi bilirsen.-Ülvi Xeyal müellimin yanından keçib ona yaxınlaşdı.-Her defe deyirem.
Xeyal müellim ise hele ki, susub qarışmamağa çalışırdı. Diger terefden esebinden barmaqlarını berk-berk sıxırdı.
-Bu dördgöz kimdir?-onu işare eleyen Ülvi aıcqla soruşdu.-Yanında ne gezir?
-Ülvi! Danışığına fikir ver!
-Heyy!-Xeyal müellim de ona qışqırdı.-Yavaş bilaz!
-Deyirem ki, kimdir bu?
-Her kimdir. Sene ne?
-Nece yeni sene ne? Men bilmeli deyilem?
-Başa düşmedim, sen niye bilmelisen ki? Sen kimsen ki?
-Ay qız, nece yeni sen kimsen?-Ülvi Xatire müellime qolundan tutaraq özüne sarı çekdi.
-Heeyy, bulax onu!-nehayet buna döze bilmeyen Xeyal müellim ona sarı getdi.
-Sen kimsen e?-Ülvi ona baxıb üzünü turşutdu.-Get işinle meşğul ol!
-Dedim ki, bulax onu! Onu incidisen.
-Vay, vay, vay. Demeli, düşündüyüm şeydir,-Ülvi Xatire müellimeye baxıb,-he Xatire?-deye soruşdu.
-Ülvi, ağzına geleni danışma! Çıx get, buradan!-deyib Xatire müellime qolunu sert hereketle çekdi.
-Sen her defe bele elemekle, özüne ziyan eleyirsen ha! Bax, senin üçün yaxşı qurtarmayacaq!
-Eşitmedin, ne dedi?-Xeyal müellim özünü hemkarına sarı verib.-Çıx get de!-dedi.
-Heç senin üçün de yaxşı olmayacaq.-deye Ülvi barmağı ile onu da hedeledi.
-He, he,-Xeyal müellim kinaye ile başını yelledi,-sen deyendi.
-İkiniz de peşman olacaqsınız.-Ülvi gede-gede deyirdi.
Her ikisi bir xeyli onun arxasınca baxdılar. Sonra Xeyal müellim getmek üçün hemkarına işare eledi. O yolboyu Xatire müellimenin fikrini dağıtmaq üçün maraqlı ehvalatlar danışsa da onun dalğın simasındakı narahatlıq ve kederi yox ede

<< 1 ... 335 336 [337] 338 339 ... 382 >>