xeber aldı.
-Demek olar ki, hazırdır. Birce son bendi yaza bilmirem.
-Çalış, onu da bu hefteye hazır ele. Bilirsen, gelen hefte İyirmi yanvar faciesi ile elaqedar tedbirimiz olacaq. şeir hazır olsun ki, ifaçı da hazırlaşa bilsin.
-Baş üstde müellime, çalışaram.
-Bir de,-deye Aygün müellime elindeki kağızlara baxıb,-Qasımova Sevil de seninle oxuyur, deyesen. -Ona de ki, sabah otağıma gelsin. Görüm tapşırdığım resmi çeke bilib?
-Müellime, o mesuliyyetli qızdır, çeker. Amma men yene de deyerem.
-Yaxşı, helelik.-deyib Yagün müellime ondan aralandı.
Bu vaxt yuxarıdan düşen “d” sinfinin Sevinci Elini görüb hal-ehval tutdu. Sonra adaşını xeber aldı. -Yeqin dostunun yanında olar da.-deye Eli çiyinlerini çekse de birden yanlarından (guya) onları görmeden öten Ayanı görüb:-Ayandan soruş.-deye onu gösterdi.
-Ne?-deye Ayan Eliye baxdı.
-Adaşını soruşur, görmemisen?
-Sinifde olar da.-deye Ayan soyuq şekilde çiyinlerini çekdi.
-He,-deye Sevinc Elinin sağ terefine keçib,-onda gözleyim.-dedi.
-Men de Xatire müellimeni gözlemeli idim.-nedense Ayan da onunla prinsipe düşdü.
Bu qeyri-adi veziyyete gülsünmü, sevinsinmi bilmeyen Eli maraqla onlara baxırdı. Ayan ise belli etmese de deyesen, Elini Sevince qısqanırdı. Çox keçmedi ki, Sevincle Asya pillekende göründüler. Bu qeribe üçlüyü görüb hem teeccülendiler, hem de dodaqaltı gülüşdüler.
-Adaş, men de seni axtarırdım,-deye “d”li Sevinc Sevince yaxınlaşdı.-Dostun hanı?
-Ne bilim, Rehim saxladı, nese sözü varmış.
-Onda biz gedek.-deye adaşının qoluna giren “d”li Sevinc Ayanla Eliye baxıb-Helelik.-deye gülümsedi.
-Bes Ayan?-deye Asya teeccüble onlara baxdı.
-O, Xatire müellimeni gözleyecek.
Ayan bir Sevincgile, bir de Eliye baxdı. Eli de başını yelleyerek Sevincin sözünü tesdiqledi. Qızlar sağollaşıb mektebden çıxdılar. Mektebin foyesi dolub-boşalırdı. Ayan özünü axmaq kimi, Eli ise xoşbext hiss eleyirdi.
-Sen kimise gözleyirsen?-deye Ayan soruşdu.
Bu sual Eli üçün gözlenilmez olmuşdu.
-ee...,Yu..İs...uşaqları

<< 1 ... 345 346 [347] 348 349 ... 382 >>