baxdı,-men seni yadımdan çıxarmışdım, ya sen gizlenmişdin?
-Kiim, meen? Men niye gizlenim ki? Men on deqiqe idi seni gözleyirdim, sense gelib yanımdan düz keçdin. Başın şirin söhbete nece qarışmışdısa...
-Ayan!-deye Xatire müellime göz ağartdı.-Men arxaya dönüb sene axtardım, sen ise Elinin arxasında gizlenmişdin. Buna ne deyeceksen?
-Aaa, ayıbdır e, bacı. Meni ne vaxt axtardın, müellimi evine yolaa salandan sonra? Bir de ki, men Elinin arxasında gizlenmemişdim. Prosto heç kim yox idi deye onunla gelmeli olmuşdum.
-Demeli, siz bizi izleyirdiniz?
-Aha,-deye qaşının birini qaldırıb maraqla xalası qızına baxdı,-demeli, uje “siz” oldunuz? Allah axırınızı xeyir elesin.
-Ayan, heddini aşırsan ha!
-Men ne dedim ki? Zarafat eledim de.
Onların başı mübahiseye nece qarışmışdısa yolboyu onları izleyen adamdan xeberleri bele olmamışdı.

İlk ders başlamışdı. Sinfe göz gezdiren Mirvari müellime Eleddini dersde görmeyib Kenandan onu xeber aldı. Kenan ise onların bu gün qebirüstüne çıxacaqlarını, özünü belke üçüncü derse çatdıracağını dedi. Mirvari müellime yalnız indi bunu xatırlayaraq başını yelledi.
-Qohumlarından kimse ölüb ki?-deye İsmayıl maraqla soruşdu.
-Yox e,-Kenan arxaya çevrildi,-bu gün xalası ile xalası erinin öldükeri gündür. Onlar her ilin bu günü qebirüstüne çıxırlar.
-He, Allah rehmet elesin.-maraq İsmayılı bürümüşdü. Ona göre de yeniden-Avariya düşübler ki, eyni günde ölübler?-deye xeber aldı.
-Yox, gel men sene danışım.-deye Ramazan onun qolundan dartdı.-Bunun xalasının eri herbiçi olub, pilot. Herbi teyyarelerden sürürmüş. Müharibe geden vaxtlarda bunun teyyaresini vururlar, bu şehid olur. Yoldaşı da, yeni, Eleddinin xalası da dözmür, üreyi partlayıb, ölür.
-Ayy, ne yanıqlı taleleri varmış. Allah rehmet elesin.-deye İsmayıl meyus halda dillendi.
Teneffüsde Eli Sevile yaxınlaşaraq Aygün müelimenin onu yanına çağırdığını dedi ve aralandı. Bu Sevilin ehvalını pozdu. Onu bele gören Züleyxa:
-Ne olub, caan? Şekli çeke bilmemisen ki?-deye xeber

<< 1 ... 348 349 [350] 351 352 ... 382 >>