Tapsaq, zengleşerik.
-Yaxşı.
Onlar ayrıldılar. Xatire müellime idman zalına yaxınlaşaraq zala boylandı. Burada ders gedirdi ve tebii ki, Eleddin burada ola bilmezdi. Geri dönürdü ki, emalatxanadan çıxıb ona teref gelen Xeyal müellimle rastlaşdı. Ona veziyyeti danışdı. Öz aralarında qerara geldiler ki, Xeyal müelim bufet ve ona yaxın siniflere, Xatire müellime ise ikinci mertebeye baxsın. Ehtimallardan biri düz çıxdı. Eleddin bufetde idi. Oturacaqda oturub fikirli-fikirli gözünü masaya dikmişdi. Xeyal müellim sakitce ona yaxınlşaraq:
-Salam. Otulmaq ola?-deye soruşdu.
-Müellim?- başını qaldıran Eleddin başının üstünde onu görüb tez ayağa qalxmaq istedi.
-Otul, otul.-deye elini onun çiynine vuran Xeyal müellim de keçib onunla üzbeüz oturdu.-Demeli, dedin ki, ne qedel oxumaq olal e, qoy bi defe de deyişiklik eleyim, delse gilmeyim. O şagid ki, delsden qaçmadı, daha ne oldu?
-Yox müellim,-Eleddin gözlerini yeniden masaya dikdi,-prosto,...-sonra duruxub müellimin üzüne baxdı,-siz haradan bildiniz ki, men dersde deyilem?-deye soruşdu.
-Bunu bilmeye ne va? Buradan keçildim, göldüm ki, sen buda otulmusan. Diqqetimi çekdi, yaxınlaşdım.-bu arada Xeyal müellim telefonda saata baxmaq behanesi ile hemkarına mesaj da yazdı. “Tapmisam, bufetdedi, amma helelik gelmiyin.”-Senin xebelin val ana-atan hel yelde seni axtalı?
-Men anam-atam yoxdur, ikisi de ölüb!
Xeyal müellim bunu gözlemirdi. Gözlerini daha iri açaraq:
-Nece yeni ölüb?-deye ona baxdı.
Qeherden boğazı düyümlenen Eleddin birteher bu gün öyrendiklerini ona danışdı. Ona qulaq asdıqca Xeyal müellimin de gözleri dolur, kederlenirdi.Heç beş deqiqe keçmedi ki, Mirvari müellime ve Xatire müellime bir-birilerinin ardınca bufete girdiler.
-A bala, sen bizi deli elemeye çalışırsan?-Mirvari müellime hay-küyle onlara yaxınlaşıb üzünü Eleddine tutdu.-Bu ne oyundur, çıxarırsan? Evden qaçmaq nedir?
-Mirvari müellime, xahiş eleyirem, üstüne getmeyin.-deye Xatire müellime müdaxile elemeye çalışırdı.
Eleddin cavab vermir,

<< 1 ... 353 354 [355] 356 357 ... 382 >>