dostumsan ve men de başqa şeyler fikirleşmek istemirem. Başa düşürsen meni?
Yusif bir daha emin oldu: Sevinc onu heyatında ancaq dostu kimi görmek isteyir. Sevinc ise indi biraz möcüze ve möcüze gerçekdirse Yusifden biraz cesaret gözleyirdi.
-Heç bir qeyri-adi sebeb yoxdur, dost. Başqa şeyler fikirleşmeyine ehtiyac da yoxdur. Prosto o insan dan xoşum gelmir de. Ele ta balacalıqdan. İnan ki, özümden asılı deyil, onu görende esebileşirem. Amma sen de düz deyirsen. O senin üreyindeki insandır, ona göre de men de ona yaxşı davranmlıyam. Bağışla, dost.
Her ikisi özlüyünde peşman idi. Sevinc bayaqkından fırqli ses tonu ile:
-Yox, üzr istemeli heç ne yoxdur.-dedi.-Esas odur ki, meni başa düşdün. Çox sağol.-Sevinc saatına baxıb-Oho, üçe qalıb.-dedi,-men gecikirem.-getmek üçün ayaqlanmağa başladı.
-Helelik dost.
Onlar sağollaşıb ayrıldılar. Lakin her ikisinin içinde bir peşamnçılıq, bir inciklik var idi.

Yene de şam yemeyini xalası qızı ile yene Ayan qabları yuduqdan sonra isinmesi üçün çaydanı qaz piltesinin üstüne qoyub pencere boylandı. Elleri qoynunda gözleri uzaqlarda idi. İçeriden gelen Xatire müellime onu bele görüb:
-Xeyir ola, xeyallar indi hara aparıb?-deye soruşdu.
-Düz deyirsen, bele getse xeyal olaraq qalacaq.-Ayan dodağının altında mızıldandı.
-Nese dedin?-deye Xatire müellime isinib-isinmediyini bilmek üçün elini çaydana vurub soruşdu.
-Yoox.-Ayan ona sarı dönse de gözlerini qaçırır, cızıldayan boz rengli çaydana baxırdı.
-Mene bax görüm, gözümün içine bax.-Xatire müellime ona yaxınlaşdı, eli ile çenesini azca yuxarı qaldırıb qaşlarını çatmış şekilde soruşdu.-Axır vaxtlar yaman dalğınsan. Belke mene danışasan?
-Ne olduğunu bilsem, sene de danışacam.-Ayan bir hime bend kimi derinden ah çekdi-Amma bilmirem, heç özüm de bilmirem ki, bu nedir?
-Bu deyende neyi nezerde tutursan?
Ayan qerarsız şekilde etrafına baxır, nece izah eleceyini bilmirdi:
-Bax, üreyim tez-tez döyünür, nefesim darıxır, el-ayağım esir, geceler yata bilmirem. Herden de

<< 1 ... 359 360 [361] 362 363 ... 382 >>