özümü quştek yüngül hiss eleyirem.
Xatire müellime xalası qızının halını başa düşmüşdü. Ona göre de ona baxıb maraqlı bir terzde:
-Nöqtelerin yerine buraxılmış feli birleşmeni elave edin:onu görende.-deyerek göz vurdu.
-Kimi?-deye Ayan duruxdu.
-Ne bilim. Kim olduğunu sen deyeceksen.
Ayan gözlerini yere dikib dayanmışdı. Hem qızarmış, hem de gülümseyirdi.
-Hee!-Xatire müellime bezgin halda dillendi.-Bax, çaydan da qaynadı, amma sen hele heç ne dememisen.
-Kim olduğunu desem, güleceksen.
-Güleceyem? İnsan heç vaxt üreyindeki insana qarşı başqalarında bele münasibet yaratmamalıdır. O senin seçimindir ve ona gülmeye heç kimin haqqı yoxdur.
-Düzdür. Onda hazır ol, deyeceyem.
Xatire müellime texminen kimin adını eşideceyini bilirdi.
-Eli.
-Eli?-guya teeccüblenerek qaşlarını çatdı.-Hansı Eli?
-Hansı olacaq? sinif yoldaşım.
-Eli? Doğrusu gözlemirdim. Bes çoxdandır ona qarşı bu münasibetin?
-Yoox, ele de çox deyil. Evveller ona hörmet eleyirdim, sonra bu hörmet reğbete çevrildi, sonra da...sevgiye.
-Hmm,-deye Xatire müellime düşünceli şekilde dodaqlarını büzdü,-bes qarşılıqlıdır?
-Bilmirem, inanmıram da. Amma nedense üreyim narahatdır.
-Niye?
-Onu burada,-üreyini göstererek,-hiss eleyen günden içimde bir narahatlıq var.-dedi.
-Olan şeydir. Sevgi heyecanıdır.-deye Xatire müellime ona göz vurdu.-Ağlına pis şeyler getirme.
-İnşallah dediyin kimi olar.
Xatire müellime Ayana sarılaraq saçlarını sığallamağa başladı. İndi o özünü “Bermud üçbucağı”nın tam merkezinde hiss edirdi. Çünki o hem Ayanın, hem Elinin hislerinden, hem de ki xalasının reaksiyasından xeberdar idi. Lakin Elide ona qarşı hiss elediyi münasibeti Ayana demek fikri yox idi.

Günün şoku ve yorğunluğunu canından çıxmayan Eleddin çarpaysında yarıuzanılı veziyyetde test eleyirdi. Gözleri bir sualın üstünde ilişib qalmış, fikri ise bu otağın hüdudlarından kenara çıxmışdı. Bu vaxt kiçik bacısı Nergiz qapını açıb içeri girdi:
-Qaqaş, ay qaqaş,-deye çarpayıda onunla üzbeüz oturaraq defterini

<< 1 ... 360 361 [362] 363 364 ... 382 >>