qalan Mehdi özüne yoldaş axtara-axtara elleri qoynunda pencerenin artırmasına söykenen Asyaya yaxınlaşdı. Güle-güle:
-Asya bajı, sen de tek qalıfsan?-deye soruşdu.
-Hmm.-deye Asya dodaqlarını büzdü.
-Dostlar, orada ne danışırlar?-Asyayla paralel artırmaya söykenen Mehdi arxa pencerini işare eledi.
-Ne bilim, yaxınlaşdım ki, Sevince deyim, gel Ayangilin yanına gedek, Yusif qoymadı. Dedi icaze ver, Sevince söz deyirem.
-Aha,-Mehdinin gözleri parıldadı,-bu ne sözdür bele?
-Mixaylo, gic-gic şeyler fikirleşme. Onlar dostdurlar.
-Yaxşı görek, dostdurlar. Karnla Riya da dost idiler. Axırda ne oldu?
Ele bu vaxt Sevinc hirslenmiş halda sinifden çıxdı. Yusif de onun arxasınca.
-Gördün,-Mehdi eli ile onları gösterib,-sözümün üstünden heç saniye ötmedi?
-Yox e, Mixaylo, başqa şey üstünde dalaşıblar.-dese de Asya özü de şübhelenmişdi.
Qemerle Günel dehlizde pencereye söykenib adetleri üzre gelenin qabağınca, gedenin arxasınca danışırdılar. Yanlarından ard-arda keçen Yusifle Sevinci görüb bir-birilerine göz-qaş elediler:
-Bunlara ne oldu, yene de?
-Eşşi,-deye Qemer elini havada yelledi,-onların ne olduğu bellidir ki, onlara ne olduğu da belli olsun?
Bu vaxt onların yanından öten Xeyal müellimi salamladılar. Günel onun arxasınca baxıb heyran-heyran:
-Ehh, nece de yaraşıqlıdır!-dedi. Sonra üzünü turşutdu.-Amma ağzını açıb danışana qeder.
-Sencanı, budur yaraşıqlı?-deye Qemer ağzını büzdü.
-Ele deme. Hem yaraşıqlıdır, hem de savadlı. Düzdür, Kimyadan bir şey qanmıram, amma o dersi izah eleyende maraqla qulaq asıram.
-Ne maraq, az? O danışanda gülmemek üçün özümü gücle saxlayıram.
-Sevinc, dayan! Dost, gözle!-deye-deye Yusif artıq bir mertebe yarım idi ki, onun arxasınca qaçırdı. Sevinc ise ona qulaq asmaq niyyetinde deyildi.-Sen bilersen, dost.-bezen Yusif pillekenin ortasında dayandı.-Gelmeyeceyem arxanca! Hara qeder isteyirsense get!-bunları deyib pillekenleri qalxaraq sinfe teref getmeye başladı.
Növbeti ders başlamışdı. Sinfe göz gezdiren Xatire

<< 1 ... 366 367 [368] 369 370 ... 382 >>