Bilirsen ki, bele şeylerden acığım gelir.
-Neyleyim, mecbur eledin. Barışdıq?-Yusif maraqla onun üzüne baxdı.
-Küsmüşdük ki?
-Nece meger? Küsmemişdinse niye ele baş alıb gedirdin?
-Küsmek başqa, hirslenmek başqa. Sene çox hirslenmişdim. Çünki Rehimin...
-Qurban olum, dost, Rehim söhbetini bağla. Vsyo, o mesele bağlandı. Gedib ona deyeceyem ki, Sevincden uzaq dur, onun istediyi var.-Yusif bezgin halda dedi.
-He, istediyim var.-deye gözlerini qaçıran Sevinc köks ötürdü.
-Gedek. Xatire müellime hisrlenmesin.

Nezerde tutulduğu kimi esasen yuxarı sinif şagirdleri dersden sonra akt zalındakı “20 yanvar”faciesinin ildönümü ile bağlı teşkil olunan tedbire yığışdılar. Zal dolub daşırdı. Bu izdiham içinde Ayanın gözleri sinif yoldaşlarını axtarırdı. Uzaqdan onu gören Asya el eledi, izdihamı yara-yara ona yaxınlaşdı.
-Doroqoya, kak raboti? Ezberleye bildin?
-Heç soruşma, Aska. Ezberlemişem, amma yaman heyecanlıyam.
-Ne perejivayu. Vse budet xoroşo. Eli hanı?
-Deyesen, çöldedir,-Ayan etrafına boylandı,-yaxşı ki, o var. Yoxsa neyleyerdim?
Asya qımışdı. Amma Ayan bunu görmedi, çünki gözleri ile Elini axtarırdı.
-Yaxşı milaya, me gedim uşaqların yanına. Sen geleceksen?
-Yox, yox, biz sehnenin arxasında olacayıq. Amma siz Eli üçün yer saxlayın.
-Yaxşı, Yusife deyerem. Qorxma, bir buradayıq. Udaçi!-Asya berk-berk onun ellerini sıxaraq aralandı.
Çox keçmedi ki, zal tamamile doldu ve hamı oturmağa başladı. Sehnenin arxasında Eli Ayanı motivasiya etmeye çalışırdı.
-Bax, qetiyyen heyecanlanma. Aygün müellimenin dediyi kimi, zala baxma. Bir de çalış şeiri yaşaya bilesen. Oradakı acını, kederi duya bildinse her şey öz qaydasında gedecek.
-Yaxşı da, Eli. Sen bele dedikce men daha çox heyecanlanıram. Get otur, uşaqlar sene yer saxlayıblar.
-Yaxşı, uğurlar!-deyib Eli aralanmaq isteyirdi ki, Ayan onu saxladı.
-Eli, her şeye göre çox sağol.
-Xoşdur.-Eli onun tebessümle parlayan gözlerine baxıb demek istediyi o qeder söz varken ancaq bunu deye bildi.
Müeyyen edilmiş

<< 1 ... 368 369 [370] 371 372 ... 382 >>