Sevncin gündeliyi. Ondan biraz irelide qelem de var idi. Elini uzadıb birteher gündeliyi ve qelemi çıxardı. Gündeliyi vereqleyerken müxtelif tarixlerde Sevincin cızma-qara elediyi yazılarını gördü. Lakin son vereqdeki yazı ve altındakı şeir parçası Xaver xalanın diqqetini xüsusile çekdi. “Sene demek istediyim o qeder söz var iken men sene ancaq dost deye bilirem...
Sene deyeceyim çox söz var feqet
Üzüne baxanda dururam bir an.
Deyeceyim sözler böyük seltenet
Demek istiyirem çox heyif zaman,
Bir de ki qürurum deyir ki, DAYAN!”

Oxuduqlarından çox da teeccüblenmedi. Çünki axır vaxtlar qızının dalğınlığı, Yusifden söz düşende heyecanlanaraq üz ifadesinin deyişmesi artıq Xaver xalaya nelerdense xeber vermişdi. Qısası, qorxduğu başına gelmişdi.
İdman dersi idi. Zala giren Yusif yene de Gülergilin sinfini burada görüb üzünü turşutdu. Diger terefden de Sevincin Gülerle mehriban şekilde söhbet elemeyi onu teeccüblendirmişdi. Arxasınca gelen Eliye teref dönüb qızları göstererek:
-Gördün?-deye soruşdu.
Eli ise bu vaxt eli çenesinde acıqlı-acıqlı Keremi süze Ayana baxırdı.
-He, gördüm.-deye cavab verdi.
-Bunlar ne vaxt mehriban oldular?
-Ne mehriban? Görmürsen, nece baxır?
-Ne baxır e? Sen kimden danışırsan?-deye Yusif dönüb teeccüble Eliye baxdı.
-Bes sen kimden danışırsan?
-Sevincle Gülerden. Onlara bax nece mehribandırlar.
-Doğrudan ha? Allah xeyir elesin.-deye gözlerini onlara yöneltse de Elinin fikri hele de Ayanda idi.
İdman dersi bitmişdi. Oğlanların geyinme-soyunma otağından çıxıb bufete teref geden Eli ara pillekenin ilk pillesinde oturan Keremi görüb dayandı:
-Sen burada niye oturmusan?
Kerem çiyinlerini çekdi. Eli ondan söz çekmeye başladı.
-Axır vaxtlar sene ne olub? Yaman fikirli, esebi olmusan? Nese problemin var?
-Nç, yox e, ne problem?-Kerem danışmaq istemediyini bildiren üz ifadesi ile dillendi.
-Xeyal müellimle niye dalaşdın?
-Eşşi zehlem gedir ondan.
-Niye?
-Ele lazımdır.
-Sen evvel onunla yaxşı yola gedirdin axı.
-Eli, -Kerem

<< 1 ... 375 376 [377] 378 379 ... 382 >>