başını qaldırıb ters-ters ona baxdı,-senin işin-gücün yoxdur?
-Yaxşı, get deyirsen, gedim de.-deye Eli çaresiz şekilde ondan aralandı.
Teneffüsden yararlanan dostlar öz balaca dostlarını görmeye getmişdiler. Yusifi gören kimi balaca Sevinc başını partanın üstünde çarpazladığı ellerinin üstüne qoydu. Onun bu hereketini gören Yusif teeccüblendi. Emine müellime:
-O senden küsüb.-dedi.
-Küsüb, niye?
-Gelmirsen deye. Her defe sizin uşaqlar, ya da Sevinc gelib-gedende seni soruşur. Men axı demişdim, o çox hessas uşaqdır.
-Bilirem, müellime. Görüm, könlünü ala bilirem.-deyib Yusif balaca dostuna yaxınlaşdı.
Diger Sevinc ise bu vaxt Revana misalında kömek eleyirdi. Balaca dostunun hörüyünden dartan Yusif:
-Keçi, ay keçi,-deye ona teref eyildi,-küsmüsen menden?
Başını partadan qaldırmayan balaca Sevinc eli ile onu yana iteledi.
-Naz eleyirsen mene? Bax ha, menim naz eleyen qızlardan xoşum gelmir.
Onun bu sözüne başını qaldırıb dostu teeccüblenmiş şekilde ona baxdı.
-Get,-deye nehayet balaca Sevinc başını partadan qaldırdı, üzünü turşudaraq eli ile Yusifi yana itelemeye başladı,-get, sen yalançısan.
-A, gözelim olmadı ki.-Emine müellime onlara yaxınlaşıb Sevince teref eyildi.-Adam özünden böyüklerle bele danışar? Bax, o seni görmeye gelib, sen niye bele eleyirsen?
-Çünki ki o yalançıdır. Böyüker ise yalan danışmırlar.
Ne qeder dil tökseler de heç biri balaca inadkarı dediyinden döndere bilmediler.
Elleri qoynunda dehlizdeki pencerenin artırmasına söykenib refiqeleri ile söhbet eleyen Ayanı izleyen Eli birden qulağına kinayeli bir sesin pıçıldadığını eşitdi:
-Sen ona bele yazıq-yazıq baxmağında ol, o da başqasına. Axmaq!
Diksinen Eli ses gelen terefe baxdı. Sağında dayanmış Tariel kinaye ile onu süzüb gülümsünürdü.
-Ne deyirsen e, sen?
-Gördüyümü. Amma heyf ki, sen göre bilmirsen. Yeni, deyirem ki, yazıqsan. Vaxtını bele boş-boş şeylere serf elemekdense get, derslerini oxu.
-Senin ağzında deyesen, yumruğumun dadı qalıb ha.
-Qorxma, seninle dava elemek

<< 1 ... 376 377 [378] 379 380 ... 382 >>