gülüşdü.
-Gelirem indi. Heç qoyaram siz darda qalasınız?-Sevinc hamamdan çıxdı.-Aparmalı nese var?
-Eslinde yox.-Ayan stola baxaraq dedi.
-Men taparam-deyib Sevinc qendle konfet qabını götürdü ve otağa doğru getdi.
Qızlar bu minvalla diger şeyleri de masaya yığdılar ve süfrenin arxasında oturub söhbete başladılar.
-Sen bişirmisen bunu Asya?-Sevinc keksi boşqabına qoyaraq soruşdu.
-Da, doroqoya.
-Gözel iyi var.
Sevinc gözlerini qıyıb ne düşündüse birden Ayana baxdı.
-Ayan bilirsen ne yadıma düşdü?
-Ne canım?
-Senin keçen il Novruz bayramında bişirib getirdiyin keks var idi e, yadındadır?
-He. Yadımdadır.
-Da, ya toje sponimayu.
-Hamının xoşuna gelmişdi. En çox da Elinin.-Sevinc sonuncu cümleni xüsusi eyhamla dedi.
Ayanın dodaqlarının arasındakı stekan hemin an sürüşüb nelbekiye düşdü. Ayan gücle diger eliyle stekanı saxladı. Sevincin üzüne baxmadan:
-Qaynardır, uff, yandım!-dedi.
Heç ne başa düşmeyen Asya teeccüble bir Sevince, bir de Ayana baxırdı. Sevinc ise heç ne olmamış kimi:
-Ehityatlı ol! Soyut iç!-deye Ayanı danlayırdı.
Bir neçe deqiqe onlar danışmadılar. Televizorda kanalların birinde bir rus mahnısı seslenirdi. Asya qefilden:
-Oy, boje moy! Bu mahnı...- deye tez pultu götürüb televizorun sesini çoxaltdı.
-Ne mahnı?-Sevinc maraqla soruşdu.
-Bizim mahnımız.-Asyanın gözleri dolmuşdu.
-Sizin?-qızlar maraqla bir-birilerine baxdılar.
-Nu, siz bilmirsiniz? Oleq var idi, bizim Stalinqraddakı qonşumuz.
-Aha-Sevinc gözlerini daha böyük açaraq Asyaya baxdı.
-Ne aha? Onun en sevdiyi mahnı idi.
-Sen dedin axı “bizim mahnımız”.
-He de Sevinc, yeqin bu da onu sevirmiş.-Ayan qoluyla Sevincin qoluna vurdu.
-Da, Ayan düz dedi. Ay Oleq, Oleq. Haradadır göresen?
-Eh, başladınız yene. Oleq bele geldi, Eleq bele getdi. Siz qızların başqa işi-peşesi yoxdur da.-Sevinc üzünü turşudaraq deyinmeye başladı.
-Pah, ele bil özü oğlandır. Sende yoxdur?
-Eh Ayan. Olanları görürem de, sevgi dediyin boş şeydir.
-Sevgi boş şey deyil, Sevinc, lağ eleme.

<< 1 ... 37 38 [39] 40 41 ... 382 >>