Başına geler, bilersen.
-Ayan, deyesen başına gelib axı.-Sevinc sanki söhbetin bura gelmesini gözleyirdi.
-Yoox, ne dexli var?-Ayan duruxdu.
-Devoçki, öz aramızdır, baxın, bize bizden yaxın kim var ki? Sevdiyiniz biri var?
-Yooox!-Sevincle Ayan eyni vaxtda dillendiler.
-Demek ki, var!-Asya güldü.
-Şexsen öz adıma danışıram, menim ele şeylerle aram yoxdur. Heç oğlanlarla da.
-Niye ki, Yusif oğlan deyil
-Ayan!-Sevinc ona ters-ters baxdı.
-Sencanı Ayan, Sevinc onu bütün günü döyür, onlardan sevgili çıxar?
-Asya!-Sevinc daha yüksek sesle dedi.
-Eşitmemisen, “En büyük aşklar, kavgayla başlar”-Ayan Asyaya göz vurdu.
-Qızlar!-Sevinc daha yüksek sesle onlara qışqırdı.
-Şto sluçilos, Sevinc? Zarafat eleyirik de. Onsuzda hamı bilir ki, siz dostsunuz. Doğrusu, men qızla-oğlanın dostluğuna inanmıram, amma siz başqasınız.
-He de, Yusif hara, bu hara?
-Eee, qızlar, söhbeti deyişek de. Siz Yusifden de bezdirici oldunuz lap.
Sevincin Ayanın ağzını aramaq üçün açdığı söhbet heç gözlemediyi anda özüne qarşı çevrilmişdi.
-Ayan, senin de sevdiyin yoxdur?
-Yooox Asya, olsa sizden gizlederem heç?
-Znaete, devoçki? Men bilirem ki, ikinizin de gizletdiyi çox böyük sevgi var. Vaxtı gelende bilerik. Po jivyom, po uvidim.
Heç biri dinmedi. Bir anda Asyanın ağlına nese geldi.
-Men size konserti gösterecekdim. Niye yadıma salmırsınız?
-Aaaa doğrudan ee.
-Unutmuşdum ee, biz bura niye gelmişdik?
-Podojdite.
Asya otağa keçerek telefonunu getirdi, konsertde bacısının çekdiyi videonu gösterdi.
Asya artıq il idi ki, anasının sinfinde-fortepiano tehsili alırdı. Musiqiye hevesi olduğundan mektebi bitirdikden sonra tehsilini konservatoriyada davam etdirmek arzusundadır.
Qızlar videoya baxdılar ve Asyanı teriflediler.Daha bir neçe gün keçdi. Saat 07:45 idi. Bu gün hava yağışlı olduğundan şagirdleri çölde saxlamayıb içeri buraxmışdılar. Sinifde beş-on nefer olardı. Mehdi bir elinde iki defter, diger eli cibinde mahnı oxuya-oxuya sinfe girdi.
-Payız geldi, uçdu, getdi quşlar.

<< 1 ... 38 39 [40] 41 42 ... 382 >>