Sen de geldin, bax, yağdı yağışlar.-o, sonuncu misranı İsmayıla ithaf etmişdi, bele ki, yerine keçerek maraqla ona baxan İsmayılı salamladı. İsmayıl da öz növbesinde onun salamını sualla aldı.
- Ne olub, kefin kökdür, Mixaylo?
-Beş günlük dünyadır, qaqa. Ona göre de ye, iç, kef ele. Gülümseyin cenablar, gülümseyin!
Ele bu meqamda Seville Züleyxa söhbet eleye-eleye sinfe girdiler. Görünür, yağış Sevili berk islatmışdı. Qızarmış burnu, üz-gözüne yapışmış islaq saçları onu daha şirin gösterirdi. Sevili gören İsmayıl gülümsemeye başladı. Bu menzereni gören Mehdi özünü biraz daha İsmayıla yaxınlaşdırıb pıçıldayaq:
-He, men de bunu deyirdim, İsmayıl!-dedi.
-He, neyi?-İsmayıl gözlerini Sevilden çekib çaşqınlıqla ona baxdı.
Mehdi başıyla Sevili göstererek:
-Gülümsemek lazımdır.-dedi.
İslanan uşaqlar bir-bir sinfe girirdiler.
-Bu ne yağışdır e?-Tariel başının suyunu sıxa-sıxa sinfe girdi.
Eleddin ise onun bu hereketini görüb onu danlamağa başladı.
-Merifetin olsun. Heç olmasa başının suyunu bayırda sıx da. Sinfi su eleyirsen axı.
-Ne olub e? Sen silib-süpürürsen buranı?
-Ne olsun, buranı yığışdıran adam deyil?
Çox keçmedi ki, zeng içeri vuruldu ve zengle birlikde Hafize müellime de sinfe girdi.
-Good morning children. It is raining, isn’t it?
-Good morning!-bir neçe uşaq cavab verdi.
Ramazan güle-güle dillendi:
-Müellime başa düşmedim ne soruşsunuz, amma oradan “rain” sözünü tutdum. Bildim ki, yağışdan danışırsınız.
-He, heç olmasa beş-altı ilde bir “rain” sözünü öyrenmisen, böyük şeydir.-Hafize müellime çetirini açaraq qapının arxasında qoydu.
-Müellime, Kemale müellime yoxdur?-Leyla soruşdu.
-Bilmirem, görmemişem. Gelmese de, özümüzük de, bir yerde keçerik.-sonra-Bu teze gelenin adı nedir?- deye Leyladan xeber aldı.
-İsmayıl.
-He, İsmayıl! Sen menim qrupumdansan?
-Bilmirem müellime. Deyesen o birisi müellimedeyem.
-Smayl! Smayl!- Bu an Mehdi öz-özüne qışqırmağa başladı. Hamı dönüb ona baxdı.
-Ne olub, a bala?-Hafize müellime de teeccübünü

<< 1 ... 39 40 [41] 42 43 ... 382 >>