gizletmedi.
-Müellime, İsmayıla leqeb tapdım. Smayl!
Uşaqlar gülüşdüler. Hafize müellime de gülerek:
-Gülerüz oğlandır. Mence yaraşar.-deye razılıqla başını terpetdi.
Yavaş-yavaş diger uşaqlar da geldiler. Kemale müellime gelmediyinden Hafize müellime iki qrupa bir yerde ders keçmeli oldu.

Teneffüs idi. Yağış sebebinden hele de derse gelmeyenler var idi. Sevil berk islandığından Asya penceyini ona vermişdi. İsmayıl öz penceyini Sevile vermek istese de doğrusu buna cüret ede bilmirdi. Uşaqların onları, xüsusile de Sevili araya qoyub gülmeklerinden, sataşmaqlarından ehtiyat eledi. Çünki, hele öz hislerini özü de tam götür-qoy ede bilmemişdi.
Ayan da bu gün derse gelmemişdi. Eli heç kime bir söz demese de, Asyayla Sevincden nese soruşa bilmese de pencereden çekilmirdi. Yusif de onun bu halından xeberdar idi. Ona göre de başları test elemeye qarışan Asya ile Sevincle yaxınlşadı. Qabaqdakı boş partada üzü qızlara teref oturaraq Sevincden:
-Testdir?-deye soruşdu.
-Hmm.-Sevinc başını testden qaldırmadı.
-Yorulmayasınız. Kömek lazımdır?-sonra testlere baxaraq,-Su kimi şeylerdir ki, bunlar.-dedi.
-Ele su kimidir deye kömek lazım deyil de. Qaynar çaya keçende biz sene xeber eleyerik.-Sevinc Asyaya göz vuraraq güldü.
-Da. Ona pravilno qovorila.
Bir neçe saniyelik sükut çökdü. Yusif Sevincin diqqetini çekmek üçün qelemle testin üstünü taqqıldatdı.
-He?-Sevinc esebi halda ona baxdı.
Yusif başıyla arxanı-penceredeki Elini göstererek soruşdu:
-Ayan niye gelmeyib bu gün?
-Xeberim yoxdur.
-Siz nece dostsunuz? Asya, sen de bilmirsen?
-Yox, doroqoy.
Asyanın “doroqoy”u Sevince gülmeli gelmişdi:
-Doroqoy?! Nç!
Yusif de güldü.
-Gör e, bu qeder sevgilim olub, biri de mene doroqoy demeyib.
Sevinc özünü saxlaya bilmeyib maraqla ona baxdı.
-Ne demek isteyirsen indi?
- Burada ne var ki, uşaqlar? Pis söz deyil ki.
-Men nese demirem ki Asya. De, podruqandır da, paxıllığı tutur.
-Kime?
-Mene. Adam bu qeder paxıl olmaz.
-Menem paxıl?
-Deti! Uşaqlar, yaxşı!

<< 1 ... 40 41 [42] 43 44 ... 382 >>