Davayte jit drujno!
-Qurban sene, Asya. Senin dilini qanmıram. Öz dilimizde de de, ne deyirsen.
-Yeni deyirem ki, Yusif, gelin dost kimi yaşayaq.
-Biz dostuq da onsuz da. He, Sevinc?
Sevinc çiyinlerini çekdi.
-Yusif, sen xeyirdir, Ayanı soruşursan?-Asyanın fikri Yusifin bayaqkı sualının yanında idi.
-Ne xeyir? Xeyr zad deyil.
Asya qesdle sözünü kese-kese Yusife baxır, onun reaksiyasını gözleyirdi.
-Deyirem...belke sen...Ayana...?
Sevincle Yusif çaşbaş şekilde bir-birilerine baxdılar. Gözlenilmez sual idi. Asya ise fikrini izah elemeye çalışırdı.
-Yeni, iki-üç gündür Sevincden ancaq Ayan haqqında soruşursan. Deyirem belke...
Yusif udqunaraq Sevince baxdı. Sevinc ise mimikası ile ona “He, indi çıx işin içinden.” deyirdi.
Heqiqeten de çıxılmaz veziyyet yaranmışdı. Yusif Elinin adı hallandırmamaq şertile ele bir behane tapmalı idi ki, Asya inansın. Amma ne?!
Ele bu vaxt qapıdan Yusifi qonşularından Asif adlı bir oğlan çağırdı. Yusif qefesden qurtulmuş quştek tez özünü çöle atdı. Lakin bu da tam çıxış yolu deyildi. Çünki Yusif Asyaya tutarlı sebeb deye bilmemişdi.
Yusifin arxasınca kinaye ile gülen Asya Sevince baxaraq dedi:
-Gördün, nece qaçdı?
-Qaçdı? Yox, niye qaçsın ki?
-Görmedin, çetinliye düşdü?
-Yox, qonşumuz çağırdı.
-Xoroşo da Sevinc.
-Sen doğrudan bele fikirleşirsen?
-Koneşno. Guya sen bilmirsen de Sevinc?
-Senin fikirleşdiyin kimi deyil axı.
-A şto? Niye iki gündür Ayan, onun sevdiyi muzıkalar, rengler haqqında soruşur? Ayan bunları bilse... Ujas!!!
Sevinc Asyanı inandırmaq, diger terefden de onu xeberdar etmek üçün sesini yükseltdi.
-Ayan bunları bilmeyecek! Çünki bele bir şey yoxdur! Yusif Ayanı semir!-sonra başını qaldırıb pencerede dayanan Eliye baxdı. Daha sonra Yusife verdiyi sözü xatırladı. Amma Ayan bunları bilseydi daha pis olacaqdı. Ona göre de qerara aldı ki, Asyaya heqiqetleri açıb desin. Amma ele bu vaxt zeng vuruldu ve Xatire müellime sinfe girdi.
-Salam uşaqlar!
-Salam!!!
-Eyleşin. Hele bu qedersiniz?-o, sinfe göz

<< 1 ... 41 42 [43] 44 45 ... 382 >>