aniden nezerlerini ondan ayıraraqsöhbete qoşuldu.
-Yoox İsmayıl,-Sevinc gülmeyini gücle saxlayaraq ona baxdı,-Mirvari müellimeni tapıb Sevil üçün icaze alacam.
-Mirvari müellime? Sinif rehberi?
-He.
-O, burada idi de. Bayaq koridorda gördüm. Dersden çıxıb müellimler otağına gedirdi. İsteyirsiniz men gedib icaze alım?
-A ne yaxşı. Dayan men de seninle gelim.
Sevil yalnız indi gözlerini açaraq İsmayılın arxasınca baxa bildi.
Sevincle İsmayıl ard-arda sinifden çıxdılar. Dehlizde Yusif onlara rast geldi.
-Hara gedirsiniz?
-Müellimler otağına, icaze almağa.
-İcaze almağa? Kimin üçün?
İsmayıl dedi:
-Sevilin qızdırması var.
-Sevilin? A ne olub ona?
Sevinc hirslendi:
-Qızdırması var da ay Yusif, üşüyür!
-Yaxşı da, ne dedim ki?
Müellimler otağı bütün teneffüslerde olduğu kimi müellimlerle dolu idi. Cedvele baxan, söhbet eden, jurnal yazan müellimlerle. Müellimlerin ekseriyyeti oturub gündelik qayğıları, sinif ve şagirdleri barede söhbet edirdiler. Mirvari müellime de diger müellim yoldaşı ile söhbet edirdi.
Ele bu vaxt Sevinc içeri girib Mirvari müellimeye yaxınlaşdı:
-Müellime, bir deqiqe sizi olar?
-Ne olub a bala?
-Müellime, Sevil yaxşı deyil ee, qızdırması var, üşüyür. İcaze verseydiniz eve gederdi.
Mirvari müellime narazılıqla:
-Siz de icaze üçün behane gezirsiniz.-dedi, sonra,-Ne olub ona?-deye xeber aldı.
-Seherki yağışda islanıb müellime. İndi de berk üşüyür. İstiliyi de var.
-Haradadır indi?
-Sinifde. Gele bilmedi.
-Bura gele bilmedise, eve nece gedecek?-sonra ayağa qalxaraq yanındakı müellimeye-Sencanı Esli müellime, sumkama nezaret ele, gelirem indi. Gedim, görüm ne olub?-dedi.
-Narahat olma müellime. Baxaram.
Mirvari müellime qapıda İsmayılı görüb:
-Sen burada neyleyirsen a bala?-deye soruşdu.
Sevinc arxadan İsmayıla “Niye geldiyini deme” deye işare eleyirdi.

Dersi qurtaran Xatire müellime müellimler otağına girerek oturmaq üçün yer axtarmağa başladı. O, jurnalı yazmalı idi, amma yer tapa bilmirdi. Etrafa göz gezdirdi. Amma

<< 1 ... 48 49 [50] 51 52 ... 382 >>