yamsılamağa başladı.-“Nece ola biler ki?”
-Yaxşı, asta danış biraz, eşider.
-Cehenneme eşitsin!
Bayaqdan beri özünü gücle saxlayan Ayan arxaya dönerek sert şekilde Yusife dedi:
-Niye yalan danışırsan, ay Yusif? Sen birinci it kimi onu tutmadın?
Yusif gözlerini berelderek özünü işare eledi.
-Men?
-He, sen! Men eşidirdim de onu nece ele sala-sala danışdığını. Sen o yazıq qızla niye yola getmirsen?
-Uy daa. Heç olmasa, sen yox da Ayan!-Yusif hirsle elini partasına vurdu.-Men qızlarla çox yaxşı yola gedirem. Onlar menimle yola getmek istemirler.
Bunu deyib Yusif acıqla yerinden durdu, Züleyxanın partasına çatanda ayağıyla partanı iteledi ve sinifden çıxdı. Sevinc ise elinde qelem heyret içinde Yusifin arxasınca baxa qalmışdı. Bütün bunları uzaqdan gören Eli onlara yaxınlaşdı ve Ayandan soruşdu:
-Ne olub ona?
Ayan çiyinlerini çekerek:
-Ne bilim?-dedi.
Eli de Yusifin arxasınca çöle çıxdı. Züleyxa ise başını partanın üstüne qoymuşdu.
-Ağlayır o?-Sevinc Ayana Züleyxanı işare ederek soruşdu.
Ayan qabağa eyilerek Züleyxaya baxdı ve geriye-Sevince dönerek:
-Ne bilim? Yox deyesen.-deye göz-qaş eledi.
-Üzüne lenet ay Yusif, lenet üzüne!-Sevinc deyinmeye başladı.-Bu mektebde qelbini qırmadığın qız qaldı göresen?
Züleyxa yene de tek olduğunu hiss elemeye başladı. Bir terefden en yaxın refiqesinin neçe gündür ders buraxması, diger terefden de oğlanların, xüsusile, Yusifin sert hereketleri onu incidirdi.
Züleyxa bu sinfe altıncı sinifde gelmişdi. Eslen Qusardan idiler. Atası kamaz sürücüsü idi deye tez-tez şehere odun, taxta, qum ve diger mallar getirirdi. Heyatının yarısı şeherle rayon yolunda keçirdi. Ona göre de şeherde yaşayan qohumlarının kömeyile şehere köçdüler. Onlara burada kiçik bir ev tikildi, atasına daimi iş yeri de düzeldildi. Onlar da ata-baba mülklerini satıb şehere geldiler. Züleyxanın özünden üç yaş böyük bir bacısı ve bir yaş kiçik qardaşı var idi. Bacısını mektebi bitirer-bitirmez ere vermişdiler. Qardaşı ise hem atasının yannıda işleyir,

<< 1 ... 56 57 [58] 59 60 ... 382 >>