soruşma, Zülü. Sen meni getirmedin o gün eve. Axı İsmayıl penceyini vermişdi, menimki yaş idi deye.
Züleyxanın özünden ixtiyarsız dodağı qaçdı. Sevil ise danışmağa davam eleyirdi:
-Axşamüstü dayımgil gelmişdi. Guya mene baş çekmeye. Bu başı batmış Xeli de menim heyimde deyil, direşib ki, bu pencek kimindir?
-A başı çatmır ki, onun.
-He. Men özümde deyilem, qızdırma haradasa olub otuz sekkiz-otuz doqquz, bu tutub ki, oğlanın penceyini niye geyinmisen?
-Sonra ne oldu?
-Heç ne. Dayım, dayımarvadı birteher başa saldılar. İnanırsan, xesteliyim gözümden geldi.
-Caaan, can.
Refiqeler belece bir-birilerinin derdlerine qulaq asmağa davam elediler.Hüseyn metbexde bir terefden düşbere kesib bir terefden de zümzüme eleyen anasını görüb memnun halda dodaqlarını büzdü:
-Anam düşbere bişirir? Desene, ziyafet var.
Meleyke xala başını işden ayırmaydan:
-Çoxdandır fikrimde var idi. Dedim qoy maaşımı alım, teze etden düşbere eleyim.-dedi.
-Sağol ana.-Hüseyn eyilib anasının üzünden öpdü.
-Qardaşın hanı? Ses-zadı gelmir.
-Ne bilim, ay ana? Elidir de.
-Get bax, gör, ne olub.
-Yaxşı ana.
Hüseyn bunu deyib metbexden çıxdı. Otağın qapısını açıb içeri girdi. Eli çarpayısının üstünde sepelediyi ders kitablarının içinde itib-batırdı. Hüseyn heyretle ona baxa-baxa gelib onunla üzbeüz öz çarpayısında oturdu:
-Başına hava gelib e? Bunlar nedir?
-Niye hava gelsin ki?-Eli gözünü kitablardan çekmeyerek-Oxumaq isteyirem de.-dedi.
-Ele men de onu deyirem de. Sen hara, kitab-defter hara?
Eli boynunu buraraq yazıq-yazıq:
-Qaqa, ay qaqa, mene pul verersen? Hazırlığa getmek isteyirem.
-Sen?-Hüseyn elini qardaşının alnına qoyub-Qızdırman yoxdur?-deye soruşdu.
-Mezelenme de. Men ciddiyem.
-Demeyeceksen, haradan gelir bu deyirmanın suyu?
Eli elindeki kitabı yana atıb qardaşına daha yaxın oturdu.
-Bax, sen universiteti qurtarıb esger gedeceksen. Men de bu il bir yere vere bilmesen, men de esger getmeli olacağam. Onda anamız da tek qalacaq.
-He, düz deyirsen. Onu men de

<< 1 ... 67 68 [69] 70 71 ... 382 >>