filologiya fakultesinde oxuyurdu. Esas isteyi tarixçi olmaq olsa da balı çatmadığından bele alınmışdı. Tez-tez sinif deyişdirmek, mühitden-mühite düşmek anası kimi onu da bezdirmişdi. Özünün de dediyi kimi “Azerbaycanda mekteb qalmamışdı ki, o oxumasın.”Növbeti heftenin ilk günü idi. Yusif gödekçesinin qabağı açıq, köyneyinin yaxalığının biri içeride, bir çölde, qalstuku yarıbağlı, saçları pırtlaşıq veziyyetde telem-telesik blokdan çıxdı. Birteher özünü rahatladı. Bu vaxt yuxarıdan-balkondan Nuride xala onu sesledi:
-Ay bala, ayYusif! Çörek yedinmi sen?
Yusif altdan yuxarı boylanaraq:
-Yedim, yedim.-deye qışqırdı.
-A bala, niye yatıb qalırsan? Axşam tez yat da!
-Yaxşı da, ay mama. Gir içeri, milleti oyatma!
Bu vaxt aşağı mertebelerin birindeki qonşu da balkona çıxdı. Altdan yuxarı:
-Ne olub ay qonşu?-deye seslendi.
-Az, ne olacaq? Bu başı batmış gede, gece ikiye üçe qeder yatmır, seher de ki, dura bilmir.
-Cavandırlar da. Menim oğlum da eledir.
Qonşular seher saat sekkizde camaatın yarısının yuxuda olduğu bir müddetde seslerini başlarına atıb söhbet edirdiler. Yusif artıq binalarından bir xeyli uzaqlaşmışdı. Birden onun gözü qabaqda geden Eliye sataşdı. O, Elini sesledi:
-Eli, ay Eli!
Amma Eli eşitmedi. Yusif onu bir de sesledi:
-Eli! Ay Eli!
Eli yene de eşitmedi. Yusif mecbur olub barmaqlarını dodaqlarının arasına salıb fit çaldı. Nehayet ki, bu sese arxaya dönen Eli:
-Yusif? Merifetin olsun e, küçenin ortasında fit çalarlar?-deye onu danlamağa başladı.
Yusif de qarşılıqğında ona yaxınlaşa-yaxınlaşa onu mezemmet ediridi:
-Mene merifet öyredene bax. Bayaqdan Eli, Eli deye boğazımı cırıram, salmısan karlığına!
Yusif gelib ona çatdı. Onlar görüşdüler.
-Sabahın xeyir.
-Abatın xeyir.
-Sen de menim kimi yatıb qalmısan?
-He. Gecikmerik?
-Eşşi, Ülviyyenin dersidir onsuz da. Sen de kinoya baxırdın?
-Ne kino e? İki gündür tökmüşem kitab-defteri qabağıma. Bu İngilis dili ne zülmmüş!
-Sen ciddi-ciddi derse girişmisen? Sen altıncı gün neler oldu, onu

<< 1 ... 71 72 [73] 74 75 ... 382 >>