kitaba baxırdı. Aniden arxaya dönen Züleyxa İsmayılı gördü ve tez qabağa çevrildi. İsmayıl da Züleyxanın onu gördüyünü hiss edib tez özünü yığışdırdı.
Qapı döyüldü. Yusifle Eli astaca qapını aralayıb içeri girdiler. Yusif çekine-çekine:
-Salam müellime, olar?-icaze istedi.
Ülviyye müellime mezemmet dolu baxışlarla onları süzüb:
-Niye gecikmisiniz?-deye soruşdu.
Eli de eyni çekingenlikle:
-Müellime, yatıb qalmışdıq.-dedi.
-Niye? Gece uşaq saxlayırdınız?
Onun bu sözüne sinifdekiler gülüşdüler. Yusif de güle-güle:
-Xeyr müellime. Men etiraf eleyirem ki, kinoya baxırdım.-dedi.
-Hele bir gülür de. Senin indi kinoya baxan vaxtındır? Dersleri kim oxuyacaq? İki dene buraxılış imtahanı vereceksiniz e.
Yusif teeccüble soruşdu:
-İki dene niye?
-Ne bilim, bu il ele olacaq.-Ülviyye müellime üzünü Eliye tutaraq-Sen de gece kinoya baxmısan?-deye soruşdu.
Yusif yene Elinin yerine cavab verdi.
-Xeyr müellime, o alimlik eleyib.
-Neyleyib?
-Eli qerar verib ki, oxusun. Kinodakı Elşen kimi qırx gün qırx gece oxumaq qerarına gelib.
-Sen imkan vereceksen, özü danışsın?
-Bağışlayın, müellime.
Ülviyye müellime Yusife ters-ters baxaraq dedi:
-Ne ise. Keçin oturun.-dedi, sonra jurnala göz gezdirib daha kimlerin olmadığını xeber aldı.
-Rehimle Günel yoxdur.- deye Leyla cavab verdi.
-Doğrudan e, bu Rehim heç gelmir?
-Bu il gelmir. Keçen il de ki, axırıncı rüb az-az gelirdi.
-Ne olub ona? Xeberi olan var?
Kerem yerinden dillendi:
-Müellime, o, işleyir.
-İşleyir?
-Beli, maşın yuyulan yerde-moykada.
-Niye, onun yeri bura deyil?
-Müellime, ailelerinin veziyyeti yaxşı deyil. Ona göre mecburen işleyir.
-Hmm. Ne ise, keçek derse. Ne vermişdim?
Hamı kitabı vereqledi.
Gödekçelerini asılqandan asan Eliyle Yusif gelib yerlerinde oturdular. Yusif hevesle dostunu salamladı:
-Salam dost, necesen? Meni niye oyatmamısan?
-Ne? Seni de men oyatmalı idim?
-Zarafat eleyirem.
Sevinc Yusifin qalstukunu düzelde-düzelde:
-Nç, nç, nç. Ne gündesen?-dedi.
Bu vaxt Mehdi arxadan

<< 1 ... 73 74 [75] 76 77 ... 382 >>