demişik ki?
-Heeç.-İsmayıl da ona baxdı.
Ele bu vaxt Şakir müellim içeri girdi. Hamı yerine keçdi. Şakir müellim ortaboylu, dolu bedenli, başının ortası keçel biri idi. Olduqca ciddi, nizam-intizam seven biri idi. Şagirdleri salamlayan Şakir müellim sinfe göz gezdirerek hirsli-hirsli:
-Bu sinfin yarısı hanı?-deye soruşdu.
Leyla qorxa-qorxa ayağa qalxdı:
-Qaçıblar müellim.
-Qaçıblar? Canları sağolsun. İndi onlar menim dersime birbaşa direktordan icaze alıb girerler.-sonra uşaqları gözleri ile saymağa başladı-bir, iki, üç, dörd,...doqquz. Doqquz nefer qaçıb he?
Sonra Leyladan qaçanların siyahısını istedi.Günorta hazırlığa geden Eleddin yolda Kenanla rastlaşdı. Onu görüb çatar-çatmaz:
-E, bu gün niye axırıncı dersden qaçdın?-deye onun üstüne düşdü.
-Neyleyim e, hazırlığım var idi. Müellim saat on ikiye salmışdı.
-İcaze alıb gederdin de.
-Eşşi, bir işdir, oldu da. Gelib yoxlayan oldu?
-Gelib yoxlayan nedir, qaçanların siyahısı direktordadır.
-Yaxşı da. Mezelenme.
-Ne mezelenme?! Şakir müellim od püskürürdü. Deyir, qaçanlar birbaşa direktordan icaze alıb girecekler dersime.
-Yaxşı daa. Menden başqa çox idi ki, geden?
-Doqquz nefer.
-Sinif rehberi bildi?
-Sence? Şakir müellim Leylaya qaçanların siyahısını yazdırdı, dedi ki, sinif rehberinize verecem, o bir tedbir görer.
-Eşşi, men kefimden qaçmamışam ki, hazırlığım var idi. Sen hara?
-Hazırlığa, Riyaziyyata.
-He, get gecikersen. Helelik.
-Yaxşı, helelik.
Onlar ayrıldılar. Kenan Eleddinin yanında özünü sındırmasa da, canına emelli-başlı qorxu düşmüşdü. O, hemişe bele idi. Qürurlu. Nedense qorxduğunu heç vaxt biruze vermezdi. Kenardan çox soyuqqanlı görünse de, birce en yaxınları-ailesi bilirdi, onun nece emosional olduğunu.
Kenanın özünden dörd yaş kiçik Senan adında bir qardaşı da var idi. Anası evdar qadın, atası özel şirketlerden birinde iş adamlarından birinin şexsi sürücüsü idi. Kenanın iki yaşında bir bacısı uşaqlıqda ağır bir xestelikden ölmüşdü. O vaxtlar anası heç cüre özüne gele

<< 1 ... 78 79 [80] 81 82 ... 382 >>