gelib?
-He, heç onsuz olar? Aşağıda, dayısının qucağındadır.
-Ne yaxşı. Balaca qızımız necedir?
-O da yaxşıdır, sağol. Evdedir, nenesinin yanıda.-Yasemen başıyla yuxarını işare eledi.
-Lap yaxşı.
-Senin derslerin necedir? Harasa hazırlaşıb eleyirsen?
-He, İnşallah görek de. Üçüncü qrupa isteyirem.
-Yaxşı olar, İnşallah. Menim qardaşım necedir? Çox nadinclik eleyir, mektebde? Yene de qızların dalınca qaçırmı?
-Yox daha, bu il ağıllanıb.
-Bilirsen de onu sene tapşırmışam. Gözün üstünde olsun.
-Baş üstde.
-Ne ise. Deyesen, hazırlığa gedirsen. Seni de yolundan elemeyim.
-Eybi yox, xoşdur. Nermini öpersen, menim yerime.
-Yaxşı canım. Sen de mamaya salam deyersen.
-Yaxşı, oldu. Helelik.
Onlar sağollaşıb ayrıldılar. Yusif blokun qabağındakı oturacaqda oturub bacısının oğlu Ramili oynadırdı. Uşaq Yusifin qucağında qıvrılır, bir eli ile dayısının yaxasından tutub onu qaldırmaq isteyirdi.
-Bax, bax, quşlara bax!
-eee, dedey, dedey!
-Hara dedey?
-ee duy dedey!
Ele bu vaxt Sevinc blokdan çıxdı.
-Menim sevcilim gelib?-o, Ramili görüb oxşatmağa başladı.
-Seinc, Seinc-uşaq Sevinci görüb ona teref atıldı.
-Gözün aydın! Yarın geldi.-Yusif Ramili Sevincin qucağına verdi.
-Canım menim. Sen harada idin?-Sevinc uşağı berk-berk qucaqlayır, öpürdü.-Darıxmışdım axı men.
Uşaq da ona berk-berk sarılmışdı.
-Bacı hanı?
-Latıb, evde latıb.
-Ana hanı bes?
-Evde. Bacını lay-lay eleyir.
-Ayalla. Bunun dillerini yeyerem. Ox!-Sevinc uşağın iyini özüne çekdi.
Yusif ellerini cibine gülümseyerek onları izleyirdi.
-Bax, dayı bize nece baxır? Gel, indi men seni ona verim, gedim derse. Sonra yene de gelerem, oynayarıq.-Sevinc uşağı Yusife vermek istedi.
-Yooox! Detme!-uşaq Sevinci buraxmaq istemirdi.
-Eleme de bele. Küserem ha senden.
-Gel bura, o pisdir.-Yusif uşağı almaq istedi.-Gel, biz gedek, gezek.
-Sensen pis!-uşaq Yusifi eliyle iteledi.
-Yaxşı da, olmadı ki. Bax ağlayaram ha men. Ağlayım?-Sevinc uşaq kimi dodaqlarını büzdü.
-Yooox, alama!
Sevinc burnunu

<< 1 ... 81 82 [83] 84 85 ... 382 >>