uşağın burnuna sürtdü, sonra yanağından öpüb dayısına qaytardı.
-Sağol ele, Sevince. Sağol, sağol.
Sevinc uşağı Yusifin qucağına verib ona el eleye-eleye aralandı. Ramil ise yene de Sevincin dalınca ağlayırdı.

Xatire müellime metroların birinin qabağındakı dayanacaqda marşrut gözleyirdi. Hemin metrodan çıxan Xeyal müellim onu görüb yaxınlaşdı.
-Salam müellime.
-Salam Xeyal müellim.
-Hadan bele?
-Universitete getmişdim. Diplomu almağa.
-Lap yaxşı. Xeyilli olsun.
-Çox sağolun.
Bir müddet araya çöken sessizliyi Xeyal müellim pozdu. O, hemkarı ile daha yaxından tanış olmaq isteyirdi.
-Siz bu il bitilmisiniz?
-Xeyr, bu magistr diplomumdur.
-A, ne gözel. Onda daha-daha xeyirli olsun. Bes niye olada qalıb işlemediniz?
-Eslinde dekanım demişdi, istesen burada seni laborant kimi götüre bilerik. Ders de götüre bilersen. Amma özüm istemedim. Magistraturanı elave bilik olsun deye oxudum. Belke sonra universitetde işleyerem, amma indi yox. Bitirdiyim mektebde ders demek menim uşaqlıq arzum olub. Men ele işlediyim mektebi bitirmişem.
-A, doğludan?
-Beli. Eslinde indi kiraye qaldığım ev de öz evimizdir. Siz haradan bele?
-Men de esgel yoldaşımla gölüşmeye getmişdim. Bakıda qalı. Çoxdandı gölüşmüldük.
Onlar belece bir müddet söhbet elediler. Çox keçmedi ki, gözledikleri marşrut da geldi.

İsmayıl hazırlığa gedirdi. Gelib dükanların birinin qabağından keçende yadına düşdü ki, kontur almalıdır. Geri dönüb dükana girdi. İçeride satıcı var idi, amma oturduğundan reflerin arxasından görünmürdü.
-Salam, kontur var?
-Var,-satıcı ayağa qalxmadan,-hansından?-deye soruşdu.
-İki manatlıq sim.
Satıcının sesi İsmayıla tanış gelse de fikir vermeyib dükandakı soyuducudan bir butulka serinleşdirici su da götürdü.
-E İsmayıl, soyuq su içme! Xestelenersen.-Kerem reflerin arxasından duraraq konturu ona uzada-uzada dedi.
-Kerem? Sensen? Men de deyirem, bu ses mene tanış gelir. Buranı sen işledirsen?
-Yoox, dedemindir. Arada boş vaxtım olanda men otururam. Sen hara

<< 1 ... 82 83 [84] 85 86 ... 382 >>