muellimler, tapşırıqlar. Ve o... Yene onu gördü. Qelbi heyecanla döyünmeye başladı. Xoşuna gelen oğlan - Emin 4-cü kursda oxuyurdu. Çox yaraşıqlı, universitetde savadına, bacarığına göre tanınan telebelerden biri idi. Hemişe sade geyiner, üzünden mesum tebessümü eskik olmazdı. Bu xoşlanma ders ili başlayan günden olmuşdu. 1-ci kursda ikinci növbe olduğuna göre Emini görmemişdi. Amma ikinci kursda onlarda seher növbesine keçmiş, yüksek kurs uşaqlarını görmeye başlamışdılar. Emini ilk gördüyü andan sanki üreyinde bir şeyler hiss etmeye başlamışdı. Qrupdakı uşaqlarda pis deyildi. Özüne yaxın hiss etdiyi tek insan ise İlahe idi. İlahede rayondan oxumaq üçün gelen telebelerden idi. Olduqca gözel, arıq hündür qız idi. İlk baxışdan diqqeti celb edirdi. İlahe geyinmek, bezenmek, gezmek heveskarı idi. Elinde olan pula ancaq bahalı geyimler alır, başqa bir şeyi düşünmürdü. Aynur ise valideynlerinin ona verdiyi pulu qenaetle istifade edir. Artıq bir xerce yol vermirdi. İlaheni ona yaxın eden ise qızın çox semimi, sade, üreyi açıq olması idi. İlahe her bir sözünü Aynura deyirdi. Hetta tez bir sevgilisi olmasını isteyirdi. Aynur ise her defesinde ona fikrini ancaq derslerine vermesini meslehet görürdü. Elbette İlahe öz işinde idi. Xoşuna gelen birini gördükde uzun kipriklerini süzdürüb baxardı. Buda oğlanların ona qarşı diqqetini daha da artırırdı. Aynur onun bu xasiyyetini beyenmirdi. Di gelki, qızın üreyi temizliyi, ela dost olmağı onu özünden uzaqlaşdırmağa imkan vermirdi. Aynur bu gün İlaheni dile tutmuş, bu gece onlarda qalması üçün razılıq almışdı. Ders çıxışı birlikde metroya mindiler. Tebii ki, yene İlaheye atılan sözler, ona dikilen baxışlar Aynuru narahat etmeye başladı: -uf İlahe seninle harasa getmeye uje tövbe edecem. Ay qız bir az qaş-qabağını tökde.
İlahe: - delisen, qaş-qabaq niye tökürem. Menim hamının xoşuna gelmeyim meni xoşbext edir.
Aynur: - axı bele olmaz. Sene dikilen baxışlardan heç narahat olmursan?
İlahe: - Aynur niye narahat olumki, Men Rayona

<< 1 [2] 3 >>