çekerek maraqla ona baxan Leylaya baxdı.
-Sirr saxlaya bilirsen?
-Sirr? İki neferin bildiyi sirr deyil. Amma sen danış, men saxlayaram.
Onlar artıq müellimler otağına yaxınlaşmışdılar. Leylanın xahişi ile Eleddin onu bir neçe deqiqe gözlemeli oldu. Jurnal ve açarı verib Mirvari müellime ise danışan Leyla çox keçmed ki, müellimler otağından çıxdı ve onlar söhbet eleye-eleye mektebden çıxdılar.
Hazırlığa gede-gede Eledin Kenana pencek meselesin danşır, o danışdıqca ise Kenan altdan-altdan onu süzüb gülümseyirdi. Nehayet, Eleddini süzüb reaksiyasını öyrenmek üçün:
-Sen dedin, men de inandım.-dedi.-Guya penceyi özün bile-bile sinifde qoymamısan?
-Aye, men bayaqdan sene ne danışıram? Sen bu boyda söhbetden bunu tutdun?
-Yox, onu başa düşdüm. Amma öz armızdır, boynuna al ki, penceyi qesden sinifde qoymusan.
-Kenan, niye qesden qoyum ki? Tesadüfen oldu, yoldan qayıtmışam.
-Nç, tesadüf deyilen bir şey yoxdur. Bu senin qismetindir.-Kenan ona göz vurdu.
-Ne qismet e, ne sey-sey danışırsan?
-Leyla, dağları alır duman,
Üzülürem ayrılıqdan.-Kenan Eleddini cırnatmaq üçün bu mahnını zümzüme eleyirdi.
-Kenan, sus, ayıbdır! Ne Leyla, camaat eşidecek indi!
Kenan ise sanki onu eşitmirdi.
-Belke sen de tenhasan?
Ele men de tenhayam...
-Leyla, eee....Kenan, besdir!
-Aha,-deye Kenan güle-güle barmağını silkeledi,-özün dedin, Leyla. Ha, ha, ha!
-Men çaşdım da.
-Aha, dil çaşar, düzünü danışar. Men ele bilirdim ki, senin probelmin qız probelmidir, amma hemin qızın Leyla olduğunu bilmirdim. Türkler düz deyibler e, “En büyük aşklar, kavgayla başlar”
-Sen çox danışdın, ha! Menim problemim qızla bağlı deyil, Leyla ile heç bağlı deyil.
-Bes ne ile bağlıdır?
-Heç ne ile.
-Vsyo da. Kimden neyi gizledirsen? Türkler bunu da düz deyibler ki, “Görünen köy kılavuz istemez.” Kor kor, gör gör de.
-Burada bele zarafat eleyirsen, keçirem. Bax, çaşıb oğlanların yanında da ağzından qaçırarsan, sonra senin üçün pis olar.
-He, ele senin acığına çaşıb deyecem. Qoy hamı

<< 1 ... 9 10 [11] 12 13 ... 558 >>