çekil kenara!-deyib elindeki tapançanı ona tuşladı.
Qorxudan Xatire müellimenin rengi ağappaq olmuşdu. O hemkarının qolundan dartıb:
-Müellim, çekilin kenara! Bunlar zarafat elemirler.-dedi.
-Men qolxaq deyilem ki! Niye çekilmeliyem?
-Pah, qorxmursan?-deye oğlan soruşdu.
-Yoox, qolxsaydım senin kimi silahın arxasında gizlenedim.
-Bes elindeki nedir?
-Men bununla özümü yox, yanımdakını qoluyulam, sen ise özünü. Felqimiz budu.
-E, onu haradan tapmısan?-bayaqdan heyrteden gözleri dörd açılan Üıvi oğlanın elindeki silaha baxıb soruşdu.-Biz bele danışmamışdıq axı.
-Ne isteyirsen, onlarla öz dillerinde danışmaq istemirdin? Guya başqa cür qızı qaçıra bileceyik?
-Ne, qaçırmaq?
-He, xanım qız. Sen ne bilmişdin?
-O düşündüyün qedel de asan deyil ha, Ülvi.-gözlerini qıyıb silaha baxan Xeyal müellim dedi.
-Niye, mence bununla çox asan olacaq.-Ülvi silahı dostundan alıb ona teref geldi.-Sene axırıncı defe deyirem. Çekil!
-Çekilmilem!-Xeyal müellim sakitliyini pozmadı.-Neyleyeceksen?
-Müellim, elinde silah var. Çekilin, ne olar?
-Görürsen, qız özü de gelmek isteyir.
-O seninle gelmek isteseydi, sen bütün bunlalı elemeli olmazdın.
-Offf, menim ele mektebde de Kimya müellimimden zehlem gedirdi. O da senin kimi boş-boş danışırdı. Deyesen ele onun acığını da senden çıxacam.-deyib tapançanı müellimin alnına tutdu.
-Ülvi, dayan eleme!-deye oğlan qışqıraraq başını tutdu-O silah...
-Uje gecdir, xuliqan! Onu öldürmeliyem!
-Ülvi, qurban olum eleme. Bax, seninle gelirem.-deye Xaitre müellime Xeyal müellimden aralanıb Ülviye doğru getmeye başladı.-Ne olar, elindekini qoy yere.
-Müellime, hala gedilsiniz?-deye Xeyal müellim onu qolundan tutub saxladı.-Cesaleti valsa, vusun.
-Müellim, zarafat eleyirsiniz? Onun elindeki silahdır e.
-He Ülvi,-deye Xeyal müelim kinaye ile ona baxdı,-deyil ki, silahdı. Düz deyi? Sübut ele gölüm.
-Deyir, keçinin eceli çatanda buynuzunu çobanın çomağına sürter. Ne sayıqlayırsan e?
-He, Ülvi! Ne dayanmısan?!-deye Xeyal müellim sesini

<< 1 ... 99 100 [101] 102 103 ... 558 >>