qaldırdı.
-Xeyal besdir! Ülvi, eleme!-Xatire müellime özünü itirmiş, kime ne deyeceyini bilmirdi.
-Elvida dördgöz! Heyf seni az tanıdım.-deye Ülvi güle-güle tetiyi çekdi.
Amma heç ne olmadı. Ülvi teeccüble bir tapançaya, bir de Xeyal müellime baxdı. Silah boş idi.
-E, bunu doldurub getire bilmirdin?-deye acıqlı-acıqlı dostuna seslendi.
-Bilmirsen ki, o heç vaxt dolu olmur?-deye dostu dişini damağına sıxıb ters-ters Ülviye baxdı.
-Ele bilirsen, canını qurtardın, dördgöz?-deye Ülvi bir göz qırpımında Xatire müellimeni qolundan çekdi.
Bu vaxt polis maşınlarının sirenası eşidildi.
-Po...po...polis?-deye Ülvinin dostu ne edeceyini bilmedi.
-He, Ülvi, oyun qutaldı.-deye Xeyal müellim ellerini yana açdı.-Xatileni bulax ve get, teslim ol.
-Pah, oyun menimdir ve qaydalarını da men deyişe bilerem.-el ağacı ile özünü qoruya-qoruya geri çekilmeye başladı.-İndi hüneriniz var, mene yaxınlaşın.
Polis maşınından düşen iki polis silahlarını ona sarı tutub:
-Ülvi Mahmudov, qızı burax, teslim ol!-deye qışqırdı.
-Olmuram! Ala bilirsiniz, gelin onu alın.
Bu an Xatire müellime ayaqqabısının dabanı ile onun ayağını basdı. Ağrıdan ayağını tutub yerinde qıvrılan Ülvi Xatire müellimenin ne vaxt onun elinden çıxıb diger müellimin yanına keçdiyini bilmedi. Polisler celd onun başının üstünü alaraq qolunu qandalladılar. Diger oğlanı da qandallayıb maşına apardılar. Xeyal müellimin köhne tanışlarından olan Serxan onlara yaxınlaşıb:
-Xeyal, yaxşısınız?-deye soruşdu.
-Sağol Selxan, Allah lazı olsun. Vaxtında çatdınız.
-Düzü evvel ele bildim, anana zeng elemisen,-deye Serxan güldü,-amma sonra veziyyeti başa düşdüm. Ağıllı taktika imiş.
-O taktika bu xanıma aiddi.-deye Xeyal müellim Serxana müellime yoldaşını işare eledi.
-Hmm, şanslısan ki.
-Qardaşım, qardaşım!-deye Xatire müellime telaşla dillendi.
-Ne olub xanım?
-Onlar qardaşımı, yeni xalam oğlunu qaçırıblar. Bayaq da meni qorxudurdular ki, şikayetimi geri götürmesem, onu öldürecekler.
-Narahat olmayın, xanım. İndi

<< 1 ... 100 101 [102] 103 104 ... 558 >>