baxdı.-Men ele bilirdim hele iyirmi deqiqe var? Ola bilmez, saatım da dayanıb!
Yusif demeye söz tapmır, özünü günahlandırırdı. Gerek eve qayıdıb Sevincle gelerdi. Bütün bunlar yene de onun başına gelecekdi, amma en azından tek olmayacaqdı.
-Sevinc, niye gecikmisen?-bu vaxt Mirvari müellime mektebin qapısında göründü. El eleyerek-Tez gelin, imtahan başlayıb.-deyirdi.
-Mirvari müellime niye buradadır?-Yusifin burada olması ise Sevinc hele indi çatırdı.-Bir deqiqe e dost, sen imtahana girmemisen?
-Yoox, bayaqdan seni gözleyirik.
-Niye?
-Niyesini imtahandan sonra bilersen. Gel, ne qeder ki, ikimiz de kesilmemişik, tez gedek.
-Men onusz da kesilecem.-deye Sevinc dodaqlarını salladı.
-Onu kim deyir?-Yusif dostuna göz vurdu.-Bir oğlan var, Ceyranın sinif yoldaşı. Bu gün seher öyrenmişem ki, o da seninle eyni otağa, eyni sıraya, hetta hetta eyni partaya düşüb. Dördüncü qrupa hazırlaşır, özü de kelledir.
-Bunu indi deyerler?
-Vaxtında gelseydin, vaxtında bilerdin.
-Dossst!
-Ay uşaqlar, sizinle deyilem? İmtahandan kesilmek fikriniz var?-Mirvari müellime artıq esebileşmeye başlamışdı.
-Gel, müellime düz deyir. Bele getse, kesilmeli olacayıq.
İmtahan qurtarmışdı. Şagirdler bir-bir kod vereqlerini nezaretçilere tehvil verib çıxırdılar. Hamısının bir arzusu var idi: “2”almamaq. Dehlizlerde hökm süren bir neçe saatlıq sükut yavaş-yavaş ses-küyle evez olunurdu. Sinfin qapısında durub tez-tez içeri boylanan Eli Asyanın çıxmağını gözleyirdi. Çünki Asyanın buradan çıxıb birbaşa Ayanın olduğu sinfe gedeceyini bilirdi. Diger terefden de imtahanboyu Eliye kömek elemek üçün didinen, hetta iki defe nezaretçinin sert baxışları ile qarşılaşan Asyanı gözlemek hörmetsizlik olardı. Çox keçmedi ki, Asya qapıda göründü. Onlar söhbet eleye-eleye pillekenlere doğru getdiler. Eli söhbetarası Ayanın olduğu sinfi xeber almaq isteyirdi. Ona göre de söhbeti Mehdidien saldı.
-Mixaylo neyledi göresen? İmtahana girende balaca uşaqlartek dodaqlarını büzmüşdü.
-Ayan ona kömek eleyer,-deye

<< 1 ... 112 113 [114] 115 116 ... 558 >>