tapmaqda da çetinlik çekirdi. Otağın nömrelerine baxa-baxa gedirdi ki, Nahdin-Ceyranın sinif yoldaşının ona teref geldiyini gördü. Nahid Sevincle eyni sinifde imtahan verib ona kömek elemeli olan oğlan idi. Yusif de simaca onu tanıyırdı. Ona göre de onu görüb imtahanı xeber aldı. Sonra Sevince kömek eleyib-elemediyini soruşdu.
-He, elimden geleni eledim.-deye oğlan özünden razı şekilde dillendi.
-Çox sağol. Bes bilmirsen haradadır?
-Ne bilim, o biraz tez çıxdı. Yeqin buralarda olar. Niye axtarırsan ki?
-İmtahana gecikmişdi. Özü de çox qorxurdu. Dedim, soruşum görüm, imtahan nece keçib.
-Yaxşı keçdi, narahat olma. Yaxşı yazdı, mene de kömek eledi. Hem savadlıdır, hem de qeşeng.
-Ne dedin?-ele bil Yusifin başına bir qaynar su tökdüler.
-Ne deyecem? Dedim ki, hem savadlı qızdır, hem de qeşeng.
-Sen de pis deyilsen, qardaşım. Amma birazda gözünün altında yaranacaq göylükler sene yaraşmaya biler.
-Başa düşmedim, sene ne olub? Sen kimsen ki, bele coşursan?
-Kimem? Onun uşaqlıq dostu, qonşusu, sinif yoldaşı. Yene de sayım?
-Sevgilisi ki deyilsen.
-Ay daa,-Yusif artıq esebileşmeye başlayırdı,-sen and içmisen ki, bu gün döyülmemiş bu mektebden çıxmayacaqsan?
-Sen döyeceksen meni?-Nahid eli ile onu iteledi.
-Nedir, beyenmedin?-Yusif de onu iteledi.
-Heyy, heyyy!-uzaqdan onları elbeyaxa görüb Ceyran qaça-qaça onlara yaxınlaşdı.-Uşaqlar neyleyirsiniz?
-Senin bu sinif yoldaşın yaman qaşınır.
-Ceyran, sencanı bunu haradan tapmısan? Burnunu her yere soxur.
-Ne olub axı?
-Ne olacaq,-deye Yusif ters-ters Nahide baxdı,-dostuma göz qoyur.
-Nahid?-Ceyran ters-ters sinif yoldaşına baxdı.
-Ne dedim ki? Dedm ki, qeşeng qızdır, savadlıdır. O deqiqe üstüme cumdu.
-Aye, sen hele de danışırsan?-deye Yusif yeniden onnu üstüne getmek istedi.
-Yusif!-deye Ceyran onun qabağına keçdi.
-Ceyran, sencanı Sevinci görmemisen?
-Görmüşem, bayaq burada idiler. Yanında bir qızla, bir oğla var idi. Sonra bilmirem, hara getdilerse.
-Lap yaxşı, gedim, görüm, haradadır. Sen de bu

<< 1 ... 115 116 [117] 118 119 ... 558 >>