qehremanlığının Ayana heç bir xeyri olmayacağını düşünüb özünü gücle cilovladı. Kerem ise bu meseleden tertemiz çıxdığını düşünüb Ayandan aralanmaq istese de birden Ayan onu qolundan çekerek elinde tutduğu vereqi ona uzatdı:
-Özümü hekime göstermemişden evvel bunu sene göstermek isteyirem.-dedi.
Keremi bükülü vereqi açıb oxudu. Bu ki, onun xetti idi! Üreyindekilerini bir neçe kelime ile vereqe tökmüşdü. En pisi ise burada onun da adı var idi. Bes bu vereq Ayanın eline nece keçmişdi? Bir anlıq duruxsa özünü sındırmamağa çalışdı. Ayan ise kinayeli-kinayeli onu süzürdü:
-He, bes buna ne deyeceksen? Bu da yalandır?
-Yalandır! Ağ yalandır! Meger bu dünyada adı Xatire olan birce senin xalan qızıdır? Ayan sencanı, özünü biabr eleme!
-Bes derslere niye girmirsen?
-Hay daaaa!-Kerem daha da esebileşerek qollarını yana açdı.-Zibile düşdük de. Ay qız, girmirem, girmirem de! Sene ne? Sudya zadsan?
-Kerem, bax, senin yaxşılığın üçün deyirem. Özünü yığışdır, yoxsa axırı pis qurtaracaq!
-Bax,-Kerem ona teref gelerek barmağı ile onu hedeledi,-men de senin yaxşılığın üçün deyirem. Biraz da beynimi xarab elesen, senin üçün axırı pis qurtaracaq.
Eli buna döze bilmeyib aşağı enmeye başladı. Guya tesadüfen buradan keçirmiş kimi:
-Ayan, Kerem? ne olub burada?-deye soruşdu.
Kinaye ile Ayanı süzen Kerem:
-Heç, söhbet eleyirdik de,-deye pillelere yaxınlaşdı,-ne olmalı idi ki?-deyib yuxarı qalxdı.
Biraz hirsinden, biraz da qorxduğu üçün Ayan tir-tir esirdi. Ağlamamaq üçün özünü gücle saxlayırdı. Onun bu halına pis olan Eli ona yaxınlaşaraq onu sakitleşdirmeye başladı:
-Yaxşı, ağlama.-deye elini çiynine toxundurdu.-Bax, sene demişdim ki, o boynuna almayacaq.
-Sen bizi güdürdün?
-He, bayaqdan buradaydım. Mence, sen düz elemedin.
-Çox sağol, Eli. Sen de vur!-Ayan teessüfle ve ağlamsınaraq ona baxdı-Sen de mene inanma!
-Ayan, men seni fikirleşdiyim üçün deyirem. Seni başa düşürem, sene inanıram...Başa düşürem ki, Kereme göre narahatsan, axırda ona nese zerer gelmeyinden

<< 1 ... 12 13 [14] 15 16 ... 558 >>