vere bildim.
-Yaxşı,-deye Sevil üzünü ona teref çevirib,-onda de görek, iki-üç heftedir, oğlanlarla aranızdakı pıçapıçlar, axşamları qızları eve ötürmeler ne demekdir?
İsmayıl duruxdu, sonra tez özünü ele alaraq heç ne olmamıştek:
-Ne demekdir ki? Heç ne. Sen buna göre menden incimisen? Ay Seviiil, boş şeydir.-deye elini yelledi.
-Smaylik, mene düz bax, gözümün içine. Ne görürsen?
-Özümü.
-Uff, mezelenme. Ele bilirsen sene inandım? Her şey bir yana, hele bir mene deyirsen ki, evden tek çıxma.Biz seninle bele danışmışdıq? Demeyeceksen bütün bunlar nedir?
-Yox, deye bilmerem.
-Niye?
-Vaxtı gelende bileceksiniz.
-Riske gedirsen, ha, smaylik. Bax, ayrılaram, senden.
-Bu nedir? Tehdiddir?
-Yox, birazdan son qerarım olacaq.
-Güneşim, ne olar, başa düş de. Bu mesele tek menlik deyil axı. Söyüş qoyublar.
-Söyüş? He de, siz oğlanların en yaxşı bildiyi söyüş qoymaqdır.
-İncime de, ne olar? Bu yaxınlarda hamınız her şeyi bileceksiniz.
-Men de hamı ile bir yerde öyrenecem?
-Yox, söz verirem, birinci sene deyecem. Görersen, senin üçün men de söyüş qoyacam.
-Mene söyüş qoyacaqsan?
-Yox ay qız, menden qabaq deyene söyüş qoyacam.
-Sağol e, nece de düşüncelisen.
-Güneşim,-deye İsmayıl onun elini ovcunun içine aldı,-incime ne olar, menden asılı mesele deyil.
-Yaxşı, burax elimi. Görecekler.
-Görsünler de. Kimden gizledirik, hamı bilir.
-Bilmek ayrı, görmek ayrı. Bax, söyüş qoyaram, ha!
-Ay qız,-İsmayıl ona göz ağartdı,-sene bele şeyler yaraşmaz. Bir de eşitmeyim!
-Pah,-deye Sevil naz edercesine ona göz süzdürdü,-meni qorxudursan?
-Yox, Allah elemesin. Prosto baxma da oğlanam, sözümün keçerli olub-olmadığını yoxlayıram.-İsmayıl onun elini ovcunun içinde daha berk sıxaraq gülümsedi.
Ayanı axtara-axtara az qala bütün mektebi dolanan Eli axır ki, onu bufetde tapdı. Ayan pencerenin artırmasına söykenib çöle baxırdı. Eli ona yaxınlaşıb çekine-çekine:
-Ayan, burada neyleyirsen? İndi ders başlayacaq.-dedi.
Ayan onu görcek qaşqabağını töküb oradan aralanmaq

<< 1 ... 14 15 [16] 17 18 ... 558 >>