karvansaraydır, ele bilir, hamınınkı eledir.
-Hele de inana bilmirem. Sen nece ona vuruldun?
-Bilmirem, amma birce onu bilirem ki, o heç vaxt menim terefe baxmayacaq.
-Heç vaxt heç vaxt deme. Onun üreyine girmien?
-Ayan, özümüzü aldatmayaq da. O meni ancaq dostu kimi görür. Bir de ki...o indi başqasını sevir.
-Yusif?-Ayan teeccüble qaşlarını çatdı.-Başqasını sevir? Yusif sevir?
-Görürsen ki, Ayan, Yusifin kimise seve bileceyine sen de inanmırsan. Qalmışdı ki, meni sevsin.-araya üç-beş saniyelik sükut çökdü. Başını ellerinin üstünden qaldıran Sevinc,-Ayan, xahiş eleyirem, bu söhbet aramızda qalsın da.-dedi.
-Delisen sen? Men bunu kimese deyerem? Asyadan başqa. Çünki o başdan beri her şeyin ferqinde idi.
-Yaxşı, ona olar. Gedek, deyesen zeng vurulub.-deyib Sevinc ayağa alxmağa başladı.
-Gedek de.-deye Ayan da durdu.
Ders başlamışdı. Sevincle Ayanı yerinde görmeyen Eli mimika ile Yusifden onları xeber aldı. Yusif çiyinlerini çekerek bilmediyin bildirdi. Eyneyinin altından sinfi süzen Şakir müellim:
-Köhne hamam, köhne tas.-deye başını buladı.-Leyla, hanı uşaqlar?
Çekine-çekine ayağa qalxan Leyla:
-Müellim, Ayanla Sevinc burada idiler, amma o biriler gelmeyibler.-dedi.
-Burada idilerse, hanı, indi niye yoxdurlar?
-Bu sinfin qızları da lap ağını çıxarıblar. Ders vaxtı çölde gezmek nedir?
-Men hele buradayam, Tariel,-Şakir müellim üzünü ona tutdu,-lazım olsa onu özüm deyeceyem.
Bir terefden Şakir müellimin reaksiyası, diger terefden de Eli ise Yusifin sert baxışları ile qarşılaşan Tariel dediyi söze peşman oldu. Bu vaxt qapı döyüldü. Şakir müellimin “Gel”demesinden sonra ard-arda sinfe giren Ayanla Sevinc:
-Olar müellim?-deye icaze istediler.
-Harada idiniz? Saxlayım indi sizi küncde?
-Müellim,-Sevinc çekine-çekine dillendi,-Ayan özünü pis hiss eleyirdi deye bufete getmişdik.
-Yaxşı, keçin. Amma gelen defe özünüzü pis his eleyende vaxtı da nezere alın.
Qızlar yerlerine keçdiler. Eli gözlerini partadan qaldırmır, sebebini bildiyi üçün Ayanın

<< 1 2 [3] 4 5 ... 558 >>