düş.-dedi.
-Caan, üzünde güller açmağından bellidir.-deye Ayan ona göz vurdu.
İndi Sevinc Ayanı aşağı düşüre bilmek üçün yollar axtarırdı. Qapının ağzına yaxınlaşaraq asılqandan paltosunu götürdü ve geyine-geyine nese tapmıştek öz-özüne gülümsedi. Çox keçmedi ki, geyinib qapıdan çıxan Sevinc Xatire müellime ile sağollaşdıqdan sonra Ayana baxıb:
-Canım, meni ötüre bilersen? Blokunuz qaranlıqdır e.-dedi.
Ayan razılaşdı ve içeriden eynine gödekçe götürüb onunla düşmeye başladı. Aşağıda ise Eli elleri cibinde altdan-yuxarı boylanan Yusife:
-Gerek men gelmezdim, bele yaxşı olmadı.-deyirdi.
-Niye?-deyerek Yusif ona baxırdı.
-Ne bilim, indi aranıza girmek kimi olacaq. Ne de olsa sen onu...
-Guya onu sevirem deyib ne deyişib ki? Sen olmayaynda da her şey eynidir.
Ele bu vaxt blokun ağzında Ayanla Sevinc göründüler. Bir-birilerini gören Ayanla Eli bir müddet durduqları yerde mıxlanıb ancaq bir-birilerine baxdılar. Bir günde ikinci defe göyün yeddinci qatına qalxmaq Elini hem sevindirir, hem de qorxudurdu. Dostlar ise bir keanrda durub onlara baxır, hem de bir-birilerine nese deyib qımışırdılar.
İsmaylla Kenan reanimasiya otağının qabağında o teref-bu terefe gedib gelir, Zerife ile anası ise oturacaqda oturub bir-birilerine qısılıb sakit-sakit ağlayırdılar. Qadirin balaca qardaşı Nahid ise divara söykenerek gah telaşla emeliyyat otağının qapısına, gah da qanlı-qanlı Kenana baxırdı. Ele bu vaxt emeliyyat otağının qapısı açıldı. İçeriden hekimin çıxdığını gören Terane xala celd ayağa duraraq onun qabağına qaçdı:
-Oğlum necedir, doktor?-deye soruşdu.
-Narahat olmayın, xanım. Bura getirilende çox qan itirmişdi, komaya düşme riski var idi. Amma Allaha şükürler olsun ki, heyatını xilas eleye bildik. İndice müayine eledim, özüne gelib, yaxşıdır.
-Çox şükür, çox şükür.-deye Terane xala ellerini göye tutdu.
-Kenan kimdir?-deye hekim maraqla etrafına boylandı.
-Meen,-deye Kenan teeeccüble bir hekime, bir de İsmayıla baxdı,-ne olub ki?
-Qadir sizinle danışmaq

<< 1 ... 29 30 [31] 32 33 ... 558 >>