isteyir.
-Menimle? Ne danışmaq isetyir ki?
-Ne bilim?-hekim gülümseyerek çiyinlerini çekdi.-Düzü dedim ki, indi size çox danışmaq olmaz, istirahet lazımdır. Amma qulaq samaq istemedi. Görünür ters adamdır.
-Qardaşım onu neyleyir ki?-deye Nahid acıqla Kenana baxdı
-Çalışın, beş deqiqeden artıq qalmayasınız.-deye hekim elave etdi.
-Yaxşı hekim,-deyen Kenan üzünü İsmayıla tutub,-sen isteyirsen, get,-dedi,-meni gözleme.
-Ele şey yoxdur, bir yerde gelmişik, bir yerde de gedeceyik.
Kenan palataya girdi. Qadirin gözleri yumulu idi. O kiminse geldiyini hiss eleyib gözlerini açdı.
-Necesen?-Kenan çekine-çekine ona yaxınlaşdı.
-Nece görünürem?-deye Qadir özünü göstererek kinaye ile gülümsedi.
-Meni niye çağırmısan?
-Otur.-deye Qadir çarpayısının yanındakı stulu gösterdi.-Sene deyeceklerim var.
Kenan oturdu. Maraqla ve soyuqqanlılıqla ona baxırdı. Ağır-ağır nefes alan Qadir söze başladı:
-Bu gün az qala ölürdüm. Bilmirem bu Allahın verdiyi ikinci şansdır, ya da hansısa yaxşılığımın qarşılığıdır, ölmedim. Amma nece deyerler o dünyanı gördüm. Bu güne qeder özümü qorxmaz bilirdim, bu gün berk qorxdum. Amma bu birinci defe deyil. Men hemişe özümü heç kimden qorxmaz bilirdim. Menem deyen oğlanların qolunu-qıçını qırıb ellerine vermişem. Amma keçen defe senden qorxdum, özü de berk qorxdum. O güne qeder heç kim gözümü gözüme, özünü ne bıçağıma direyib “Senin kimi yaşamaqdansa ölümü üstün tutaram”dememişdi. Gözü qara imişsen oğlan.
-Meni buna göre bura çağırmısan?
-Demekm olar ki, he. Dedim ki, ne qeder ki, sağam, bunu sene deyim. Amma sen de bunları eşidib qoltuqlarının altına qarpızı direme. Ne qeder ki, ayağa qalxıb seni ikinci defe o divara dirememişem, bacımdan uzaq gez.
-Niye?
-Niye de deyir e?-deye Qadir istehza ile gülümsedi.-Seni biraz terifledim deyesen, özünübir şey sandın. Çünki men bele isteyirem.
-Belke men bele istemirem?-Kenan qaşının birini qaldırıb maraqla ona baxdı.
-Gede, sen uje menim eseblerimle oynayırsan.
-Bir şertim var.
Ne şert e? Bu

<< 1 ... 30 31 [32] 33 34 ... 558 >>