dersini tekrarlayan Züleyxaya yaxınlaşıb pıçıldarcasına:
-Zülüş, bilirsen neylemek isteyirem?-dedi.
-Neylemek isteyirsen, can?
-İsmayıla hediyye almaq.
-Ad günüdür ki?
-Yox e, onun ad günü noyabrda idi. Sabah sevgililer günüdür. Ona göre de nese almaq isteyirem.
-Ne xoşbext insanlarıq e. Sevgililer gününü ilde iki defe qeyd eleyirikr? Bir qışda, bir de yayda. Yaxşı,-Züleyxa çekine-çekine ona baxdı,-bes pulun var?
Sevil gülümseyerek ona göz vurdu:
-Narahat olma, qepik-qepik yığmışam. Bacı ad günümde heç ne ala bilmemişdi, beş manat vermişdi ki, ne istesen, alarsan. Sonra arada mamanın verdikleri de var. yeni, On manata yaxın pulum var.
-Hmm, yaxşıdır ki. Bes ne almaq isteyirsen?
-Bilmirem, ömrümde heç vaxt bir oğlana hediyye almamışam. Hem de ele bir şey isteyirem ki, menden yadigar qalsın. Men olmasam da meni xatırlatsın.
-O axırıncı ne idi?-deye Züleyxa ters-ters ona baxdı.
-Ne bilim, Zülü. heyatdır da. Bilmek olmaz, bu hara qeder gedecek.
-Yaxşı, bu gün dersden çıxanda hediyye dükanlarına baxarıq.
-Amma biraz tez çıxaq ki, İsmayıl bizi görmesin.
-Oldu. İndi icaze ver, dersimi tekrarlayım.
-Caan, bağışla.-deye Sevil Züleyxanın boynunu qucaqlayaraq tez de çekildi ve sevine-sevine yerine qayıtdı.
Kerem ayaqlarını çeke-çeke müellimler otağına yaxınlaşırdı. Sinif rehberinin onu niye çağırdığını texmin etmişdi. İçinde qorxu ve narahatlıqla içeri boylandı. Müellime yoldaşı ile söhbet eleyen Mirvari müellime onu görüb eli ile gelmesini işare eledi. Daxili heyecan ve narahatlıığını hiss eletdirmemeye çalışan Kerem içeri girdi. Mirvari müellime söhbetini yekunlaşdıraraq başı ile Kereme işare eleyib arasınca gelmesini işare eledi. İçerideki diger bir otağın-ders hisse müdirinin otağının qapısını açıb içeri keçdi. Görünür, hisse müdirinden icazesi var idi. kereme oturmasını deyen Mirvari müellime keçib onunla üzbeüz oturdu. Menalı-menalı bir xeyli onu süzüb ciddi üz ifadesi olaraq onun üzüne baxıb:
-Sen neylemek fikrindesen, Kerem?-deye soruşdu.
-Başa

<< 1 ... 34 35 [36] 37 38 ... 558 >>