masaya dirediyi ellerinin üstüne qoyub qaşlarını düyünlemişdi. Oğlu ona heç vaxt unutnayacağı bir ders vermişdi.May ayı kimi on birinciler de özlerinin mektebdeki son heftelerini yaşayırdılar. Artıq proqram üzre dersler bitmişdi. Müellimler jurnalları, yekun qiymetleri, on birinciler ise bir-birilerinin xatire defterlerini, köynek ve mezunluqlarını yazmaq telaşında idiler. Mektebin bu ilki göyerçinlerinin gözlerinde ele bir hesret qarışıq şuxluq var idi ki, qızları dindirsen ağlayar, oğlanlar ise özlerini merd tutmaq üçün deriden-qabıqdan çıxardılar.
İlk ders başlasa da, partaların yarısı hele de sahibini gözleyirdi. Bir terefde Mirvari müellime Leylaya öz fenninden yekun qiymetleri yazıdırır, diger terefde ise sinifdekiler partalarının üstünde qalaq eledikleri derslikleri ile son defe maraqlanırdılar. Kitabları domino daşları kimi üst-üste yığıb bina düzelden kim, üreyinde arzu tutub Edebiyyat kitabının her hansı vereqini qorxa-qorxa açan kim, sonuncu defe sevimliyi dersliyini vereqleyen kim, xatire defteri, mezunluq, köynek yazan kim. Günay arxaya dönerek:
-Mixaylo, yazıb qurtarmadın?-deye soruşdu.
-Yazeyram dana, bir sebrin olsun.-Mehdi başını xatire defterinden qaldırmadan dillendi.
-Seliqeli yaz, qara salma.
-Boooy,-Mehdi başını qaldırıb maraqla ona baxdı,-indi de xettimi beyenmirsen? Sen sabah meni yolda görsen salam da vermezsen ki.
-Yaxşı daha, şitleşme, tez yaz. Hele Kenana da verecem.
-Kenanı tapsan, verersen.-deye Mehdi ciddileşib sinfe boylandı,-gelmeyib.
-Zerifenin yanındadır?-Günay Mehdiye teref eyilerek asta-asta soruşdu.
-Deyesen.
Ramazan Sevinci sesleyerek onun xatiresini özüne qaytardı. Bu vaxt dözmeyen Yusif:
-Bu nedir, senin xatireni menden başqa hamı yazdı ki.-deye ona baxdı.-Men yazmayacam?
Onun bu üz ifadesi ve sözüne ürekden gülse de Sevinc heç özünü sındırmayıb:
-Yazmaq isteyirsen, yaz da.-dedi-Elini tutan var?
Sevincin xatire defterini öz qabağına çeken Yusif birden nese yadına düşmüştek stulunun arxasına keçirdiyi mezun

<< 1 ... 452 453 [454] 455 456 ... 558 >>