Xelili pencereden atardı, amma indi sadece kitabları yığmaq lazım idi.
-Evi yıxıldı.-Mehdi biraz ciddi, biraz da zarafatyana sinifdekilere İsmayılı işare eledi.

-Bes o kitablarla ele oynayarlar? Berekallah!-deye Mirvari müellime ona baxıb başını buladı, sonra üzüne Xelile tutdu.-Allah sizi xoşbext elesin. Sevil yaxşı qızdır, ağıllı-terbiyeli. Sen de pis oğlana oxşamırsan.
-Sağolun müellime. İcazenizle men gedim.-qızaran Xelil ayaqlandı.
-Nece isteyirsen.
Qapıya teref geden Xelil işare eleyib Sevili çöle çağırdı. Sevil narazı halda onun arxasınca çıxdı.
-Uydaa, bu nedir? Sevil tapa-tapa bunu tapıb?-deye Mehdi ağzını büzdü.-Özüme şükür eledim.
-Hmm, ujas, ya toje ni nravitsya.-deye Asya da ona qoşuldu.-Ne gündedir o?
-Sevil tapanda sizden soruşacaqdı?-üzünü turşudan Yusif onlara baxdı.
-Heç yazığın özünden soruşublar ki?-Nuray da söhbete qoşuldu.
-Sizin işiniz-gücünüz yoxdur?-Mirvari müellime ters-ters onlara baxıb sesini qaldırdı.
Bu vaxt Sevil sinfe qayıtdı ve hamı heç ne olmamış kimi susub işine davam eledi. Bir neçe deqiqeden sonra Ayanla Kenan ard-arda sinfe girdiler. Onlar yolda qarşılaşmışdılar ve Kenan kitabları getirmekde Ayana kömek elemişdi. Kenanın kederden başqa üzünün teraşsız halı oğlanların diqqetinden yayınmamışdı. Bezileri ona baxıb başını bulayır, bezisi ise sadece qımışırdı. Sinfe girer-girmez reflektiv olaraq nezerlerile onu gezen Ayan yene de onu sinifde görmeyib meyus oldu. Onunla danışmasa,üzüne baxmasa da Elinin varlığı da Ayana yetirdi ve o hele de bir möcüze gözleyirdi.
Teneffüs. Eli bir elinde portfeli, digerinde zenbil sinfe yaxınlaşırdı. Evden bura kimi on beş kitabı dartmaq hem fiziki, hem de menevi cehetden yorğun Elinin taqetini daha da kesmişdi. Son gücünü toplayaraq pillekenin başında nefesini dermek üçün yere qoyduğu portfelle zenbili götürüb dehlizboyu getmeye başladı. Sinfe çatırdı ki, qapıda Mehdi ile rastlaşdı.
-Haradasan e? Bu ne vaxtın gelmeyidir?-Mehdi salamlaşmadan elleri belinde zarafatla

<< 1 ... 454 455 [456] 457 458 ... 558 >>