qorxdum ki, o yene bizi qoyub gedecek. Öz nenesigil gelib gedenden sonra tez qaralamalara, testlere Musayev yazırdı, hetta bir defe familyamı deyişecem de demişdi. Mende bunları gizletdim ki, familyasını deyişmesin, bizi qoyub getmesin.-Nergiz ağlaya-ağlaya deyirdi.
Eşitdiklerinden berk esebleşen Eleddin portfelinin yere çırpıb iri addımlarla evden çıxdı ve hetta qapını da arxasınca çırpdı. Sese Zahide xala ile Nergiz telaşla otaqdan çıxıb yerde Eleddinin portfelini görcek bir-birilerine baxdılar. Eleddin ene de qefilden bir sirrin üstüne çıxmışdı. Bu defe daha çox inandığı ve bağlandığı bacısı onu aldatmışdı.
-Qaqaş, qaqaş, qurban olum, dayan,-Nergiz qaça-qaça blokdan çıxıb özünü qardaşına yetirdi,-getme.
-Çıx yuxarı!-Eleddin qezeble bacısına baxıb qolunu yana iteledi.
-Bağışla, ne olar. Vallah men onları sabah sene verecekdim.-Nergiz ağlaya-ağlaya onun qolundan yapışdı.
-Ay qız, çıx yuxarı, camaat baxır!
-Yene de gedeceksen? Yene yoxa çıxacaqsan? Bu defe qoymaram, qaqaş!
-Qurban olum, çıx yuxarı,-Eleddin heyetin ortasında dayanıb hem özünü sakitleşdirmeye, hem de bacısını göndermeye çalışır, gözlerini yumub ağır-ağır nefes alırdı,-imkan ver, men özüme gelim, başa düşüm ki, men hansı günahın sahibiyem ki, başıma bunlar gelir.
-Yox, sen gühahlar deyilsen, bütün günahlar mendedir.
-Nergiz,-Eleddin sesini daha da qaldırdı,-çıx get dedim.-deye ona blokun qapısını gösterdi.
Nergiz daha heç ne demeyib ağlaya-ağlaya bloka doğru getmeye başladı. Eleddin yene çetin veziyyetde idi. Hara gedeceyini, derdini kime deyeceyini bilmirdi.
Axşam çöreyini xalasıgilde yeyen Xatire müellime indi de metbexde qabları yuyub-yığışdırmaqla meşğul idi. Evde here bir işle meşğul olduğundan, qabları yumaq ona qalmışdı. Elçilik söhbeti çıxandan beri xalası ona göz verib işıq vermir, her fürsetde Xeyalın ve onun ailesinin onlara uyğun olmadıqlarını deyirdi. Bu ise onsuz da fikirleri dolaşıq olan Xatire müellimeni daha da çıxılmaz veziyyetde qoyurdu. Xeyal müellime bu haqda heç ne

<< 1 ... 462 463 [464] 465 466 ... 558 >>