vacib olan başqa bir şey idi. Sevinc. O ise indi düz üreiyinin üstünde idi. Yağış ikisini de islatmışdı. Şimşekler ise ard-arda çaxmaqda, göy haray qoparmaqda idi.
-Sevinc! Yusif! -Blokdan gelen bu ses anın bütü n sehrini pozdu. Xaver xala esebinden qızarmış halda onlara baxırdı. Yusifle Sevinc onun sesini eşitcek bir-birilerinden aralandılar.-Çıxın yuxarı!-elleri belinde sert ifade ile qızına baxan Xaver xala sonra eyni ifade ile Yusife de baxdı.
Üreklerine qeder islananlar indi de qulaqlarına qeder qızarmışdılar. Xaver xala ikisini de qabağına qatıb yuxarı çıxardı. Yusife tez evlerine çıxıb eynini deyişmesini, başını qurulamasını tapşırdı. Xoşbextlikden Malik emi biraz sonra geldi. Sevinc ise axşam boyu anasının sert baxışlarından qaça bilmedi. Yusifin ata-anasının evde olmadığını bilen Xaver xalanın üreyi dözmeyib onu yoxlamağa yuxarı çıxdı. Axşam çöreyini de yemeyen Yusif öz otağında atılıb qalmışdı. Artıq herareti de yükselmişdi. Etiraz elese de Xaver xala onu dile tutub aşağı getirdi. Divanda ona yer salıb derman, zoğallı çay, qısası, heraretsalıcı ne varsa, verdi. Tebii ki, Malik emi bunu etirazla qarşıladı. Amma Xaver xala onu da birteher dile tutdu, geceboyu Yusifin başında keşik çekdi. Qonşu oğlunun onlarda qalmasından narahat olan Malik emi ise sehere qeder dehlizde o baş-bu başa gezişdi, gah çöle çıxıb siqaret çekdi, gah köhne qezetleri yeniden oxudu. Arvadı ona gedib yatmasını tövsiye eleyende ise o türklerin mercimek, fırın meselini onun yadına saldı. Hele Yusif heraretden “Sevinc”deye sayıqlayanda içeri girib onu pencereden atmamaq üçün özünü gücle saxladı. Sevinc de Yusif gelenden beri atasının qorxusundan otağından çöle çıxa bilmese de üreyi onun yanında idi. Anası her defe otağa nese götürmeye keçende onun gözünün içine baxırdı. Yatağına uzansa da yuxu tutmur, gözlerini yumanda başını yene onun sinesinde hiss eleyirdi. Qısası, hemin gece Sevincgilde heç kimi yuxu tutmamışdı.
Seher açılmışdı. Axşamdan başlayıb geceboyu davam eden yağış seher

<< 1 ... 467 468 [469] 470 471 ... 558 >>