Burnuna deyen xoş qoxu xalası qızına yaranan ani hirsi ele aniden de apardı. Deyesen xalası qızı ondan evvel durub onun sevdiyi vafldan bişirirdi. Ayan sevincek metbexe gelib:
-Sen menim bu dünyada tanıdığım en yaxşı xala qızısan.-deye onun yanağından öpdü.
Başı tavadakı vaflları qızarmaqla meşğul olan Xatire müellime onu görüb diksinse de sonra güle-güle:
-Senin bu dünyada menden başqa neçe xalan qızı var?-deye soruşdu.
-Heç neçe dene. Deyirem de sen birdenesen. Bu arada,-deye Ayan metbex şkafına söykenib qaşının birini qaldırdı,-Xeyal müellim de çox xoşbext adammış,-dedi,-sen gedenden sonra kökelecek.
-Pah,-deye Xatire müellime de onun kimi qaşını qaldırdı,-kim deyir ki, ona da bundan bişirecem?
-Men.
-Sen yaxşısı budur, get yavaş-yavaş hazırlaş. Artıq saat sekkize qalır.
Ayan “Yaxşı.”deyib otağa qayıtdı. Heç beş-altı deqiqe keçmedi ki, geyinerek otaqdan çıxdı. Eyninde texmini sineye qeder ağ, sinden aşağısı qara atlas parçadan, ağ hissesi qara düymeli, ağla-qaranın birleşdiyi yerde-sol terefde ise her iki rengden kiçik kepenek olan, qolları şişmeli don var idi. Ayan bu donda özünü mektebli yox, genc qız kimi hiss eleyirdi. Saçlarını fenlemeye hava fenini götürmek üçün qonaq otağına keçdi. Alt-üst demeden şkafın bütün gözlerini gezdi. Birden en yuxarı gözde üstünde “Mekteb şekillerim” yazılmış Fujifilm açıqçasını gördü. Bu ki onun şekilleri idi. Bütün şekillerde Eli var idi. Ya da Eli olan bütün şekiller bu açıqçada idi. Bes burada ne gezirdi? Açıqçanı açıb şekilleri ovcuna tökdü. Budur, birinci sinfin ilk ders gününde çekilmiş bir şekil. Qabaqda qara qoşa hörükleri, ağ iri bantları olan iki qız elleri partada bir-birinin üstünde şekle gülümseyirler. Bu şekilde Ayanın yanındakı qız Leyla idi. Onlardan bir sıra arxada ise qaraşın, yumrusifet bir oğlan qaşlarını düyünleyib dilini çıxararaq şekle baxır. Bu şekil Elinin Ayanın bantını dartması ve Ayanın anasının ona hirslenmesinden sonra çekilmişdi. Ayan bu şekle her baxanda gözleri yaşarana qeder ürekden

<< 1 ... 474 475 [476] 477 478 ... 558 >>