minnetdaram ve ömrüm boyu borcluyam. Bir de aileme. Bu güne qeder mene destek olan ve oxumağım üçün her cür şeraiti yaradan aileme. bayaqdan fikir verirem, burada hamının yalnız bir valideyni-anası iştirak eleyir. Menim ise her iki valideynim ve bacım buradadır. Ona göre de men bu gün qızıl medala layiq görülmüşem. canım ailem, yaxşı ki, buradasınız, hemişe de yanımda olun, sizi çox sevirem.-dedi.
Eleddinini bu çıxışı onu tanıyan her kesi, en çox da qürurla ona baxan ailesini kövreltmişdi. Zehmetleri heder getmemişdi. Eleddin artıq onları aile kimi qebul elemişdi.
Artıq iki saata yaxın vaxt keçmiş, son zeng sona yaxınlaşmışdı. Son zengin son ünsürü, on yeddiden etmiş yeddiye hamının tüklerini biz-biz edib kövrelden “Mekteb illeri” mahnısının sedaları altında göyerçinler havaya buraxıldı. Bunlar mektebin bu ilki mezunları idiler. Mekteb de onları öz qoynundan belece havaya buraxmışdı. Semaya qalxan ona yaxın göyerçinin heresi bir istiqamete uçub gözden itdi. Eynen bu ilkimezunlar kimi. Onlar da bu göyerçinler kimi heresi bir istiqamete dağılacaq, her biri ayır bir heyatın içine atılacaqdı. Bu gün şagird kimi son defe bu mektebde toplaşan mezunlar sabahın hekimi, müellimi, alimi, fehlesi, sürücüsü, memarı, musiqiçisi, gözel aile başçısı olacaqdı. Kim bilir, ayrı-ayrı istiqametlere uçan göyerçinleri kimse ne vaxtsa yeniden bir yerde gördü? Belke bu gün ayrılmağa mehkum heyatlar sabah yeniden qovuşdu? Belke bu gün bir-birine hesret gözler sabah yeniden qovuşdu? Belke....bu arzular da ele “belke” olaraq qaldı?...
Her şeyin sonu hemişe yaxşı bitir. Eger pis bitibse,demeli hele bu son deyil. Paulo Coelho

YAZAR:FATİME.İKİNCİ SEZON.Ayan iri addımlarla adddımlayırdı ki, birden qarşısında kiminse peyda olduğunu hiss eleyib durdu. Onun kim olduğunu aydınlaşdırmaq üçün başını qaldıranda ise qarşısında Elini görcek duruxub geri atıldı.
-Eee...Eli?
-Ayan,-Eli de onu görmeyine teeccüblenmişdi,-sen burada neyleyirsen?
-Meen? Xatire,-danışa-danışa etrafa göz gezdiren Ayan

<< 1 ... 487 488 [489] 490 491 ... 558 >>