idman zalında olduğunu görüb,-axı men Xatiregile gedirdim, bura nece gelib çıxmışam?-deye çaşbaş şekilde dillendi.-Bes sen burada neyleyirsen?
-Men işden gelirdim.-araya çöken beş-on saniyelik sükutda Ayan gözlerini qaçırmaq istese de Elinin ona zillenmiş hesret ve sevgi dolu nezerlerinden yayına bilmirdi. bu vaxt Eli elini uzadaraq onu elini tutdu, gözlerini gözlerinden çekmeden sakit şekilde,-Sen necesen?-deye soruşdu.
-Hele de menden nece olduğumu soruşursan?-Ayan acıqlı şekilde elini çekmek istese de Eli buraxmadı.-Elayam, hetta xoşbextem.
-Men gelecem, Ayan, mütleq gelecem.
-Her defe bele deyirsen, her defe gelirsen, amma...
-Bu defe mütleq gelecem. axşam, bu axşam.
-Axı bu axşam menim...
-Men gelecem, Ayan. Men gelmemiş heç yere getme.
-Axı men...-Ayan çaşqın şekilde Eliye baxırdı ki, telefonu zeng çalmağa başladı. Elini onun elinden çekib çantasında telefonu axtarmağa başladı.
Artıq zengin sesi daha yaxından eşidilirdi. Ağır-ağır gözlerini açıb şüursuz şekilde etrafa baxdı. oyanmışdı. Biraz evvel olanlar ise sadece yuxu idi. Eli yene de onun yuxusuna girmişdi. Aradan üç il keçse de Ayanın görüb xatırladığı, sanki heqiqet kimi yaşadığı bütün yuxularında Eli var idi ve bir de tebii ki, mekteb. Amma reallıq ise tamam başqa cür idi. bir müddet tavana baxaraq gözlerini döydükden sonra el atıb bayaqdan susmayan telefonunu söndürdü. Saat sekkiz idi. tarix ise gösterirdi. Beli, bu gün onun heyatının axarını deyişecek bir gün idi.
Eli çiyninde avtomat gözlerini qarşıdakı dağlara zilleyib postda durmuşdu. Artıq bir ile yaxın idi ki, herbi xidmetde idi ve buralara çox öyreşmişdi. Yay-qış başından ağ buludlar eksik olmayan bu dağlar ona özünü xatırladırdı. Onun da başından yay-qış eyni fikirler eksik olmurdu. Aradan keçen üç il erzinde Ayanı demek olar ki, heç görmemişdi, amma o daima Elinin yuxularında idi.
-Eli, vaxt tamamdır.-bu vaxt onunla birlikde postda dayanan esger yoldaşı dillendi.
-He?-Eli fikirden ayılıb bir ona, bir de etrafına baxdı.-Saat

<< 1 ... 488 489 [490] 491 492 ... 558 >>