yaxınlaşdırdı, bir müddet bu balaca, mesum simanı seyr edenden sonra üzünü xoş tebessümle onlara baxan Xatireye baxdı,-xoşbextlik eslinde bu qeder sade imiş.-dedi.
-Hamı senin kimi düşüne bilseydi, onda heç bedbextlik sözüne ehtiyac da qalmazdı. Ne ise, seher-seher felsefe açmayaq.-Xatire yeniden Gülayı asta-asta atasında aralamağa cehd eledi. Bu defe alındı. Balaca özü eks terefe çevrilib şirin-şirin yatmağa davam eledi. xatire Xeyala baxaraq-Ne qeder ki, oyanmayıb, dur gel.-dedi.
-Get, geyinib gelilem.
Xatire otaqdan çıxaraq metbexe geldi. Qazın üstünde qaynamaqda olan qehvedanı götürüb iki fincan çay süzdü, fincanları hazırladığı seher yemeyi süfresine qoydu. Masann üstüne qoyduğu telefonunu götürerek fikirli-fikirli elinde oynatdı. Evvel kiminse nömresini yığmaq istese de sonra bu fikirden daşınıb telefonu yerine qoydu. Bir eli belinde eyni dalğın sima ile pencereye yaxınlaşdı. Gözünü qarşıda tikilmekde olan binaya zilledi. Artıq yarım ile yaxın idi ki, bura köçmüşdüler. Yeni tikili olduğundan binada onlardan başqa sadece iki aile yaşayırdı. Heyetde ise qu deyesdin, qulaq tutulardı. Bu vaxt Xeyal astaca yaxınlaşıb arxadan her iki eli ile onun çiyinlerinden tutdu. Yanağına buse qondurub:
-Qız evi naz evi dedik, daha qız evi fikil evi demedik ki.-deye qulağına pıçıldadı.
-Bismillah,-onun aniden peyda olduğunu gören Xatire diksindi,-sen ne vaxt geldin?
-Bilmillahil lehmani lehim. Qoxma. Ne olub, niye fikillisen?
-Ne bilim, biraz narahatam.
-Niye?
-Otur, çaylarımızı soyutmayaq.-deye Xatire ona da yer gösterib oturdu.-Ayana göre narahatam.
-Ne olub ki, Ayana? Allahın izni ile bu gün ata evinden gelin köçecek. sen niye nalahatsan?
-Bilmirem,-Xatire qaşığı fincanın içinde gezdire-gezdire narahat şekilde dedi,-yuxularımı qatmışam.
-Yusif peyğembelin xeyline de. Sen özün nalahatsan. Neçe gündü gölülem de Ayan daha çox heyecanlanısan. Ona göle yuxulalını da qatmısan.
-Göresen Ayan xoşbext olacaq?
-Niye olmu ki? İlkin ağıllı, savadlı, yelini bilen oğlandı.

<< 1 ... 490 491 [492] 493 494 ... 558 >>