Evdekiler yaxşıdır?
-Yox, evdekilerle bağlı deyil. Gel bura,-deye İsmayıl Kenanı qolundan çekib qarşısında durduqları palatanın qapısını aralayıb başı ile içerini işare eledi,-bax.
-A, Sevil deyil o?-Kenan teeccüble İsmayıla baxdı.-Başa düşmedim, bu nece olur?
İsmayıl başına gelenleri ona danışdı. Heç on deqiqe keçmedi ki, hekim palatadan çıxdı.
-Hekim, veziyyeti necedir? Qorxulu bir şeyi yoxdur ki?-deye İsmayıl heyecanla ona sarı getdi.
-Yox, narahatlığa ehtiyac yoxdur, sadece huşunu itirib. Biraz da qanazlığı var, bir-iki vitamin yazacam, alarsınız.-bunları deyen hekim bir anlıq durub maraqla onalra baxdı.-Bu qızı tanıyırsınız, yoxsa?
-Men yox, o tanıyır.-deye İsmayıl Kenanı işare eleyereken diger terefden de inkar elememesi üçün onun qolunu sıxırdı.
-Hee, men,-Kenan onun niye bele elediyini başa düşmese de,-menim sinif yoldaşım olub.-deye tesdiqledi.
-Bes ne vaxt özüne geler?-İsmayıl yeniden soruşdu.
-Özündedir. Sadece vitamin vurmuşuq, biraz dincelmelidir. Yarım saata göre bilersiniz.
Hekim bunu deyib aralandı. Kenan üzünü İsmayıla tutub maraqla:
-Niye ele dedin?-deye soruşdu.
-Senden başqa heç kim onu tanıdığımı bilmesin. Çünki onunla qarşılaşmaq istemirem. Başqasının heyat yoldaşı ile ne işim var? Amma senden bir şey xahiş eleyecem. Hekim vitaminleri yazsın, men de alıb getirib sene verecem, sonra da gedecem. Sen de onun erinden zadından kimi tapırsansa çağır, gelib aparsınlar. Menim haqqımda ona heç ne deme. Onu bura kimin getirdiyini soruşsa, de ki, tanımıram, ortayaşlı bir kişi idi, dermanları da o aldı, amma sonra çıxıb getdi.
Bir xeyli fikirli-fikirli İsmayılı süzen Kenan başını yelleyerek:
-Narahat olma, seni başa düşdüm. Sevil heç ne bilmeyecek.-dedi.
-Çox sağol,-deyib İsmayıl elini onun çiyinine vurdu,-indi ise gedek, görek, hekim ne yazır.
İlkin maşını gözellik salonunun qabağına çekib Ayanla Reyhanın çıxmasını gözleyerken diger terefden de güzgüden özüne baxaraq teline sığal çekirdi. Çox keçmedi ki, Ayanla Reyhan ard-arda salondan

<< 1 ... 497 498 [499] 500 501 ... 558 >>