sevgilim? Men indi seni o toya nece aparacam?
-Başa düşmedim, niye ki?
-Niyesi var? Kenardan sene min göz baxacaq ve men de bunu bile-bile seni öz ellerimle o toya aparıram.
-Başlama da, Yusif. Ayan seni de toya çağırmışdı, niye gelmirsen?
-Men Eliye xeyanet eleye bilmerem.
-Men de Ayana. Ona göre de gel bele boş şeylere göre bir-birimizi incitmeyek.
-Yaxçı.-deye Yusif gülümseyerek onun üzüne düşmüş telini çekerek yanağını oxşadı.
-Ne ile gedirik?
-On bir nömre ile.
-Yaxşı da, sevgilim. Men bu paltar, bu saç-başla piyada gedesi deyilem.
-Kim deyir ki, piyada gedesisen? Evvel marşut, sonra da metro.
-Uff Yusif. Evvel kenardan min göz baxacaq deye qısqanırsan, sonra da meni camaatın içi ile aparırsan.
-Yaxşı, yaxşı, hirslenme o deqiqe. Bir zarafatı da sona qeder elemeye qoymursan. Zahidden maşını almışam. Men heç nişanlımı marşutla, metro ile apararam?
-Bunu bayaqdan deye bilmirsen? Pissen sen!-Sevinc balaca uşaqlartek üzünü turşutdu.
-Bax, her an fikrimi deyişe bilerem ha.
-Yaxşı, yaxşı. Ana, men gedirem.-deye Sevinc içeri seslendi.
-Geldim,-deye Xaver xala qapıda göründü, Yusifi görüb mehribanlıqla,-necesen oğlum?-deye xeber aldı.
-Sağolun Xaver xala, siz necesiniz?
-Şükür Allaha, yaxşıyam. Qızım sene emanet, sen de Allaha.
-Narahat olmayın, emanetinizin gözümün üstünde yeri var. Allah qoysa, axşam sağ-salamat qaytarıb size tehvil verecem.
-Eee.... axşam,-Xaver xala nese xatırlamıştek dodaqlarını büzdü,-yaxşı yadıma saldın. Axşam Sevincin arxasınca atası gedecek. Özü dedi ki, Yusife de, axşam zehmet çekmesin, Sevinci özüm getirecem.
Yusif narazı şekilde bir Sevince, bir de anasına baxdı.
-Xaver xala, Malik emi qızını mene niye emanet elemir? Axı biz nişanlıyıq.
-Yox, sehv başa düşme, oğul. Etibar elemeseydi, qızını sene vermezdi.
-Hmm, ele verdi de.-deye Yusif dodağının altında deyindi.
-Yusif,-lakin Xaver xala onu eşitmişdi,-olmadı ki, oğul. Malik eminin xasiyyetini bilirsen, biraz sertliyi var. Hem de Sevinc onun gözünün ağı-qarası

<< 1 ... 502 503 [504] 505 506 ... 558 >>