açıldı. Qabaqda Reyhan, arxada ise Sevinc içeri girdiler. Xeyalla Xatireni bir yerde gören Reyhan kinaye ile gülümsünüb Xeyala Xatireni işare ederek:
-Yene sözüne baxmır?-deye soruşdu.
-Yoox, hel şey yaxşıdı.-Xeyal onun bu yersiz zarafatına Xeyal gülümsemekle cavab verdi.
-Xoş gelmisen, Sevinc. Senin üçün olsun.- onu gören Xatire müellime mehribanlıqla salamladı.
-Sağolun, müellime. allah xoşbext elesin.-deyen Sevinc sonra Xeyalı salamladı.
-Ayan, padruqan gelib.-Reyhan artıq otağın qapsını açıb içeri keçmişdi.
-Sevinc?-bacısının arxasınca otağa giren Sevinci görcek bayaqdan beri çarpayısında oturub üreksiz-üreksiz gelinliyine baxan Ayanın üzüne sanki işıq geldi.
-Canım, xoşbext ol. O qeder xoşbext ol ki, xoşbextlik de seni qısqansın.-Sevinc yaxınlaşıb onu qucaqladı.
Onlar bir müddet belece sarılı qaldılar. Sonra Ayan ondan aralanıb:
-Asya hanı, gelmeyecek?-deye soruşdu.
-Gelmelidir. Meni Yusif getirdi, onu da yeqin atası getirer.
-Yusife de ki, incimişem ondan, onun toyuna gelmeyecem.
-Pah, onda menimkine de gelmeyeceksen? Yusif eslinde gelecekdi e, sadece işi çıxdı.
-Hmm, teki ele olsun.-Ayan inanmadığını bildirmek üçün kinaye ile başını yelledi.
Beş-on deqiqe keçmedi ki, Asya da özünü yetirdi. Artıq yarım saatdan sonra oğlan evi de geldi, toyun ilk sedaları seslenmeye başladı. Ayan böyüklerin xeyir-duası, milli adet-enenelerle ata evinden yola salınmışdı. Xeyir-dua, adet-eneneler vacib idi, amma xobext olmaq üçün kifayet deyildi. Bunun üçün qelblerin de bir olması lazımdır. Bes Ayan xoşbext idimi? Yox! Xoşbext ola bilecekdimi? Bunu zaman gösterecekdi.
Günün sonuna yarım saata yaxın vaxt qalmaqda idi. Rüfetin ehtimalı özünü doğrultmuşdu. Düşmen yene dinc durmamış, ateşkesi pozmuşdu. Gecenin sakitliyini silah sesleri, qaranlığını ise göyde ulduz kimi yanıb-sönen mermi yağışı pozurdu. Saat on birden başlanan atışmada artıq bir esgerimiz yaralanmışdı. Diger esgerlerimiz ise ise gözlerini bele qırpmadan düşmene cavab vermekde idiler. Komandir

<< 1 ... 505 506 [507] 508 509 ... 558 >>