yüngülce gülümsedi. Öskürdü, dodaqlarından qanla birlikde pıçıltı ile bir kelime söz de çıxdı.
-A...yan....
Bütün toy ehli biraz evvel bey-gelin masasından sürüşüb yere düşen ve iki parça olan güzgünün şokunu yaşamaqda idi. Bayaqdan bey-gelinin şenine dil boğaza qoymayan tamada da elinde mikrofon donub qalmışdı. Ayaq üstde, gözleri dolmuş ve berelmiş halda yere baxan Ayan ise ondan biraz aralıda dayanan Xatireye baxıb:
-Bilmedim nece oldu, men... men bele istemezdim.-deyirdi.
-Yaxşı, yaxşı, sakitleş, özümü ele al.-Xatire onu sakitleşdirmeye çalışsa da özü de berk qorxmuşdu.
-Qorxma, olan şeydir.-deye İlkin Ayana yaxınlaşdı.-Bele şeylere de inanma. Güzgü sınmaqla heç ne olmur.
Zalda ise artıq bir xaos başlanımş, hamı bir-birine deymişdi. Veziyyeti bele gören tamada zaldakılara seslenerek narahatçılığa heç bir esas olmadığını, bele şeylere inanmamağı dedi ve ardınca da meclisi yekunlaşdırmağın, beyle gelini yola salmağın vaxtı olduğunu bildirdi. Ayan birteher özünü ele ala bildi, onun atdığı gülü ise arxasına yığışan qızlar yox, boyca daha uzun olan bir ofisant tutdu. Qohumlar axırıncı defe bey-gelinin qabağında reqs elediler. Çox keçmedi ki, zal tamamile boşaldı. Gedenler getmiş, qalanlar ise çölde idi. Ayan gözlerini bir nöqteye zilleyib durmuş, bayaqkı hadisenin tesirinden çıxa bilmirdi. Xatire de narahat şekilde o yan-bu yana vurnuxurdu. Bu vaxt çiynine bir elin deydiyini hiss eleyib diksinerek geri döndü:
-Ne olub?-deye Xeyal sual dolu baxışlarla ona baxırdı.
-Xeyal, niye bele oldu? O güzgü sınmamalı idi.
-Şşş, sakit,-Xeyal barmağını dodaqlarına apararaq ehtiyatla etrafı gözden keçirib azca ona teref eyildi,-heç ne olmayıb ve Allahın kömekliyi ile de heç ne olmayacaq. Sen sakit ol, çünki Ayana lazımsan.
-Gülay hanı?-Xatire narahatlıqla etrafına boylandı.
-Yatıb, nenesindedi, maşında. Siz gedin, sonla men...-Xeyal sözünü bitirmemiş Xatire celd maşına sarı gedib arxa qapını açdı, nenesinin qucağında şirin yuxuya getmiş qızını görün kövreldi, astaca

<< 1 ... 507 508 [509] 510 511 ... 558 >>