Gülayı sakitleşdire bilmirdiler. Qızcığaz “ana, ana” deye ağlayır, ne atasının, ne de digerlerinin qucağında sakitleşirdi. Yorğunluq ve yuxusuzluğunun üstüne bir de qızının nazı elave olunan Xeyal qucağında Gülayı yelleyerek otaqda o baş-bu başa gedib gelirdi.
-Belke acdır?-deye Esmer yuxulu ve narahat halda otağa girdi.
-Yox, mama bayaq yedirtmek istedi, amma qoymadı.-deye Xeyal qızını işare eledi.
-Köpek qızı, heç atan bu qeder zır-zır deyildi, kime oxşadın sen?-Senuber xala da otağa girdi.
-Kime oxşayacaq, anasına.-Rafiq de onun arxasınca otağa keçdi.
-Anasının uşaqlığını görmüsen?-Esmer ters-ters erine baxdı.
Ele bu vaxt Xeyalın telefonu zeng çalmağa başladı. El atıb cibinden telefonunu götüren Xeyal evvelce ekrana, sonra qızına baxdı:
-Bax, dayı zeng eleyi, o da senin ağlamağında xebel tutub. Sakit ol gölek, dayı ne deyi.-deye telefonu açıb qulağına qoydu.-He, Xaliq?-lakin danışdıqca bayaqdan yorğunluqdan yumulan gözleri daha iri açılır, rengi qaçırdı.-Ne?!-deye yerinde sendeledi, üzünü teeccüble ona baxanlara tutub-Uşağı götülün.-dedi.
-Ne olub?-Senuber xala bir terefden uşağı qucağına alarken, diger terefden de ne olduğunu başa düşmemiştek oğluna baxırdı.
-Xaliq, meni aldatmısan?...Yaxşı, yaxşı, çıxılam indi.-sesi titreyen Xeyal telefonu söndürüb deli kimi yerinde vurnuxdu, sonra öz-özüne nese qerara gelmiştek otaqdan çıxdı. Heç ne anlamayan anasıgil ise teeccüble bir-birilerine baxırdılar.
-Xeyal, ne olub?-deye qardaşı da onun arxasınca çıxdı.
-Xatilegil avaliya düşüble.-Xeyal ayaqqabılarını geyine-geyine ağlamsındı.
-Ne?!-deye üçü de bir ağızdan dillenib yeniden bir-birilerine baxdılar.
-Dayan, men de gelirem.-deye Rafiq de geyinmeye başladı.-Seni bu halda tek buraxa bilmerem.
-Tek getmeyecem, Xaliqgil buldan, yoldan götürecekle.
-He ne olsun, Xaliqin maşınında mene yer olmayacaq?
-Olacaq,-Xeyal bezgin halda qardaşına baxdı, sonra üzünü anasına tutub,-ana, qızıma yaxşı baxın.-dedi.-Bi de dua eleyin, ne ola, onlala heç ne

<< 1 ... 511 512 [513] 514 515 ... 558 >>